Κυριακή, Ιανουαρίου 28, 2007

..κιτρινες πινελιες σε πρασινο φοντο...

Σημερα εχει γενεθλια η Τασια.Πηρε ωρες απο τα 80.
Το Μαρουλι και ο αγαπημενος της Βαγγελης ετοιμασαν την μικρη μας γιορτη. Την παρατηρω καθως τρωει πουρε και σαλατα με το αριστερο χερι,το δεξι της τρεμει,ειναι σχεδον αχρηστο.
Ειναι ακομα ψηλη γυναικα και μονο με λιγα,πολυ λιγα ασπρα μαλλια.Διατηρει ακομα την αρχοντια των γονιδιων απο Σμυρνη και Πολη.
Εφαγε το φαγακι της,ηπιε και ενα ποτηρι μπυρα(που παντα την εζαλιζε) μας εσβυσε και κερακι και δοκιμασε την τουρτα απο βατομουρο.
Ο δασκαλος ειναι λαλιστατος -οπως παντα-οσο χανει την ακοη του,τοσο θυμαται καλυτερα.Ατελειωτες αναμνησεις,χιλιοειπωμενες ιστοριες.Η Τασια δεν ελεγε απο παντα πολλα πολλα.
Αντιφωνουν ,ως συνηθως για τον εμφυλιο(διαφορετικα μετρα και σταθμα)...κι αναβω τσιγαρο γιατι ξερω τις επομενες λεξεις...
Τασια:οταν εγω εγραφα στους τοιχους στην κατοχη,εσυ τι εκανες?
Δασκαλος:Παραδοξως δεν ειπε τιποτα....Περιεργο γι αυτον...απλα χαμογελουσε
Τασια:Αχχχ...χαρισες και το πιστολι που ειχα ενθυμιο απο τον αδελφο μου στον συναδελφο σου(μεχρι το 1959 τον επαιρνε ο στρατος οποτε τον χρειζοταν τον κρυπτογραφο-δασκαλο.Το οπλο το χαρισε στον Γρηγορη τον Αυξεντιου που εδωσε την ψυχη του για την Κυπρο χωρις να μπορεσει να τηρησει την υποσχεση του,να βαφτησει την μικρη-Νουλη).
Ο δασκαλος χαμογελαει ακομα κι εκεινη συνεχιζει...Οταν το καθαριζα και το λαδωνα κι εβαζα την δεσμιδα-10 συν 1 στην θαλαμη-ανοιξα τραγουδι στον γαμο του Τασου και καλαηδουσε σαν καναρινι,κι ο αδερφος εβγαλε τις δεσμιδες απο το παλτο του κι ειπε:κανε το κεφι σου Τασιω....
...Σηκωσε το χερι που ετρεμε και το εφερε στα ματια της....
....Ξαναψα τσιγαρο...
...Ο δασκαλος εβαλε το χερι στους ωμους της και την κοιταξε...χαμογελουσε παλι...
....εκεινη γυρισε και με το τρεμαμενο χερι της αγγιξε το μαραμενο μαγουλο του...
Κι ειδα σ' εκεινα τα πρωην πρασινα ματια της-θολα τωρα απο τον καταρακτη-να λαμπυριζουν οι κιτρινες πιτσιλιες....
Ετσι εκδηλωνε παντα την αγαπη η Τασια ...
...μεσα απο τα χρωματα των ματιων της....

Image Hosted by ImageShack.us
Ο έρωτας μετά τα 80...

Παρασκευή, Ιανουαρίου 26, 2007

..ειχα τα κεφια τοτε...

... απο το Φως που με διωξανε αρον-αρον με ριξανε σ'ενα υγρο, ζεστο,παχυ σκοταδι.Στριμωχτηκα οπως-οπως σ'εναν αβολο χωρο και οταν με ταραζε η πεινα,ρουφουσα ο,τι ευρισκα μπροστα μου.Στο τελος καταντησα να μασαω τα δαχτυλα απο τα ποδια και τα χερια μου...Αλι.αλι,μεγαλη και αθλια η τιμωρια μου...
....πολυς ο χρονος της φυλακης μου και δεν τον κατεχα σαν εννοια.Μοναχα οι ηχοι,οι μυρωδιες και οι αλλαγες θερμοκρασιας με εκαναν να στηνω αυτι και μυτη και αφουγκραζομουν εκεινα τα περιεργα καρδιοχτυπια της Τασιας που αλλοτε με φοβιζαν και λουφαζα αγκαλιαζοντας αυτο το ξενο κορμι που ειχα,κι αλλοτε μ'εκαναν να χτυπαω την κεφαλα μου, στους τοιχους της φυλακης μου.
...'κεινο το πρωι κατι δεν πηγαινε καλα.Καταλαβαινα πια τις διαδρομες του χρονου.Ξημερωνε...
...η μυρωδια απο το πευκο που εκαιγε στο τζακι μου τραγουδουσε "κοιμησου"αλλα το κελι μου δεν με χωρουσε πια.Προσπαθησα να απλωθω λιγο γυρισα,ξαναγυρισα γυρω απο τον εαυτο μου και ναααααα το θαυμα!μια σταλα απο Φως!αχ,ποσο μου ειχε λειψει το Φως!!Το πληρωσα ακριβα το τιμημα με το να δω αυτο το μικρο φωτακι.Δεν μπορουσα να κουνηθω αλλο πια.Αλλα,ακουγα,ακουγα και πολυ καθαρα μαλιστα.Ακουγα τα μπεμπερισματα απ'τα γιδοπροβατα οπως καθε μερα την ιδια ωρα,ακουγα την Φροσω να νιαουριζει και την κυρα-Διαλεχτη να της φωναζει"φυγε απο το κρεβατι της Τασιας".Ακουγα τον Μαυρο να γαυγιζει περιμενοντας τον μπαρμπα-Παρασχο να βγει για ταισμα.Ακουγα την Τασια να λεει"ποναω"και να με στριμωχνει ολο και περισσοτερο.Κοντευε να μου κοπει η αναπνοη οταν ακουσα μια αγνωστη φωνη......
.....Πρεπει να παω να φερω την μαμη: ειπε...
Παρ'ολο το χαλι μου εστησα αυτι.Τι πραμα ειναι αυτη η μαμη?-σκεφτηκα-
-Κυρ-δασκαλε εχει ενα μετρο χιονι εξω,ειπε η κυρα-Διαλεχτη.Πως θα πας?πως θα την φερεις?ειναι και πολυ γρια...
Θα την φωρτωσω στο ποδηλατο-ειπε ο δασκαλος....
...και το εκανε...Την καθησε στο ποδηλατο και το εσυρε μ'αυτην επανω,μεσα απο το χιονι.. .μια τοση δα γριουλα ηταν ...
......Αχχχχ,δεν μπορω αλλο εδω αρχισα να στεγνωνω,κατι πρεπει να κανω .Πρεπει να παω προς το Φως.....βοηθειααααααααα
..Καποιος με ακουσε, επιτελους κατι με τραβαει......Ενα μαλακο ρυτιδωμενο χερι με αρπαξε, με τιναξε αναποδα και μουδωσε και μια μπατσα στο κωλαρακι μου .Μου'ρθε να το δαγκασω το χεριΔεν μπορεσα κι απο την τσατιλα μου αρχισα να ουρλιαζω....
Ακουσα την πενταχρονη-Νουλη να ρωταει?
-Γιατι εχει αιματα το μωρο μας?
Ακουσα την μαμη(ηταν και βουλγαροφωνη)
-Οταν πηγκα στο ποταμ να το ψαρεψω με νταγκασε ενα ψαρ..
Ακουσα τον δασκαλο να ρωταει με λαχταρα-αγορι ειναι?
Δεν του απαντησε κανεις...
Ακουσα την κυρα -Διαλεχτη που τους φωναζε να φανε και οσμιστηκα το κατσικισιο τυρι και τον καφε ,ψημενο στη θρακα...
Ακουσα την Φροσω να παρακαλαει να μπει στο σπιτι
Ακουσα ολα τα ζωα να υποδεχονται το θαυμα της γεννησης
Ακουσα την Τασια να λεει"αρκετα το πλυνατε,φερτε το εδω,θα το ξεπαγιασετε"
Ακουσα τον δασκαλο να λεει:Αυτο κατα λαθος γεννηθηκε κοριτσι..
Ακουγα το χιονι να πεφτει,να πεφτει,να πεφτει...
...Κι μετα κολησα στο βυζι της ΜΑΝΑΣ ....και τα ξεχασα ολα...
......Ακομα και την προηγουμενη ζωη μου μεσα στο Φως...κι αυτην την ξεχασα...
Καπου πολυ μακρια ακουγοταν μια καμπανα...
Ξημερωνε Αγιου-Γρηγοριου...
...σαν χθες.....