Τετάρτη, Αυγούστου 27, 2008

Το καλοκαίρι τελείωσε...

...αμφιβάλλω αν το κατάλαβα πως πέρασε.

Διακοπές δεν έκανα με την έννοια του ορισμού.
Οσες φορές ξεκίνησα για παραθαλάσσιες ατραπούς ο Δίας εξαπέλυσε κεραυνούς και αστραπές.
Αφέθηκα στο θέλημα του και κοιμήθηκα ένα απόγεμα στην αμμουδιά αγκαλιά με ένα παρεό και την βροχή.Μετά από αυτό εγκατέλειψα κάθε προσπάθεια και αφέθηκα στις αναθυμιάσεις από τα κάρβουνα που αφήνουν τα αρνίσια παιδάκια καθώς τα έψηνα πασαλειμμένα με tantori .
(σχωράτε με, φιλόζωη είμαι αλλά δεν είμαι ακόμα βετζετέριαν) Ισως κάποτε γίνω...
Κι έτσι, μέσα από εκπλήξεις, αγκαλιές και φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα, επιθυμίες που δεν μέλλονταν να γίνουν δική μου πράξη ζωής, το καλοκαίρι προχωρούσε.

Κι οδήγησα ξανά αυτοκίνητο,(το απέφευγα τα τελευταία χρόνια με την δικαιολογία πως δεν βλέπω καλά) και ξεπέρασα κάποιες φοβίες και λίγες αγοραφοβίες και περπάτησα κατά κόρον σε εμπορικά κέντρα(άσχετα αν έλεγα με πονάνε τα "καλαμάκια μου")τα πόδια μου εννοούσα γιατί ήθελα να φύγω από όλο αυτό το ψεύτικο γήινο πλάνο της άθλιας κατανάλωσης και εκλαϊκευμένης ουτοπικής επίδειξης.
Και μπόρεσα και ξεπέρασα εκείνη την νευρικότητα που με έστελνε πάντα στην ασφάλεια του σπιτιού μου. Δεν ήταν ανώδυνο.
Ηρθα σε ρήξη με τους οικείους μου γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν πως νοιώθω με τις "δηθεν" αληθινά ανθρώπινες συμπεριφορές.
Με έφερε σε αντιπαραθέσεις μαζί τους γιατί ... γιατί άραγε?
Μήπως επειδή δεν μπορώ να δεχτώ την "ψεύτικη" ζωή τους"
Μήπως επειδή κατανοώ όλα αυτά τα λάθη που θέλουν να μου περάσουν σαν "πρέπει"?
Μήπως επειδή η γλώσσα μου λέει τις σκληρές αλήθειες πάντα?
Μήπως επειδή σιχαίνομαι τα κεκαλυμμένα κόσμια(δήθεν) αλισβερίσια τους?
Μήπως επειδή "δεν γουστάρω ρε μάγκες την ψόφια γκλαμορόζα ζωή σας ?

Δεν είμαι γλυκό άτομο.
Δεν χαρακτηρίζω τον εαυτό μου σαν μέλι και ζάχαρη.Πικρή σαν το κινίνο είμαι.
Ενας επαναστάτης χωρίς όνομα που λουφάζει μέσα στην γιάφκα των ονείρων του.


Μήπως χάνω λάδια βρε παιδιά?



the summer is over

εγω όχι ακόμα...

Σάββατο, Αυγούστου 02, 2008

O Ληο,το πατσιούρι και εμεις...

H "άρνηση" δεν αλλάζει την αλήθεια. Αργά ή γρήγορα πρέπει να την παρακάμψουμε, γιατί δεν είναι ένα ποτάμι που θα το περάσουμε.Είναι ένας τρισκατάρατος ωκεανός που θα μας καταποντίσει στις τρικυμίες του.Ας μάθουμε τρόπους να κολυμπάμε για να μην πνιγούμε


Ο κόσμος της υποκρισίας είναι κλουβί που μας φυλακίζει και όχι το κουκούλι που μας αναγεννά σαν τις χρυσαλλίδες.

Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό να κλέψω από μια ευαίσθητη μπλογκερ (με την άδεια της βέβαια ) το παρακάτω κείμενο.
Σαν φιλόζωη από γεννησιμιού που υπήρξα και υπάρχω ακόμα χαίρομαι,που υπάρχουν ΣΗΜΕΡΑ άνθρωποι αναμεταξύ μας.

Διαβάστε εδώ!
Αξίζει...

Ο ΛΗΟ...

UPDATE: Εδώ τα νεότερα ευχάριστα!
Ενα μεγάλο μπράβο και στο choice 4!
Και στο Τρωκτικό!

Τον γνώρισα σήμερα.
Γνωρίστε τον κι'εσείς.
Όποιος δε θέλει να δει το βίντεο, αν και είναι πολύ πιο ήπιο από τις φωτογραφίες, ας διαβάσει τον ίδιο το Ληο να αφηγείται την ιστορία του...
Η όλους τους Λήο που κυκλοφορούν σ'αυτή τη ζωή... στο "Ημερολόγιο ενός αδέσποτου".

Και μην ξεχνάτε
Δήμαρχος: mayorpor@otenet.gr
το mail του δήμου dimporu1@otenet.gr

και δήμαρχος Χανίων
mailto:dimos@chania.gr
mailto:tourism@chania.gr
γιατί οι ανωμαλάρες εχουν αποθρασυνθεί και σουβλίζουν και ψήνουν αδέσποτα ζώα με την απόλυτη ανοχή των πάντων...
Τι καλά του χρόνου να μην πατήσει τουρίστας ζωγραφιστός...
Και δε θα πατήσει μάλλον, πηγαίντε κι'εσείς εκεί, γίνεται πανικός.
Ευχαριστώ Αθηνά!

http://topatsiouri.blogspot.com/