Σάββατο, Απριλίου 25, 2009

Seduzione ( Part one)

>> Το τηλέφωνο κουδούνισε άγρια μέσα στο χάραμα.
-Μμμμμμ
-Καλημέρα σας, είναι 5 η ώρα.
-grazie...
-prego...
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, σκέφτηκε, ο Πάνος, και τράβηξε για το μπάνιο.
Το κεφάλι του πήγαινε να σπάσει μετά την κρασοκατάνυξη με την Ρίτα, και την μετέπειτα κραιπάλη στα γαλάζια μεταξωτά της σεντόνια. Αχόρταγη ήταν η Ρίτα αλλά της είχε αδυναμία. Του ανύψωνε το ανδρικό του γόητρο!
Έβαλε την άσπρη στολή, έκλεισε την βαλίτσα, πήρε παραμάσχαλα το καπέλο του και κατέβηκε στην ρεσεψιόν.
Έκλεισε τον λογαριασμό του και μπήκε στο ταξί που τον περίμενε έξω.

>> Η Ράνια έφτυσε με αηδία την μαστίχα που μασούσε, κι έβγαλε ένα σοκολατίνι από την τσέπη της.
Κοίταξε για άλλη μια φορά το φτηνό της ρολόι για να τσεκάρει την ώρα.
Περασμένες 6! Άρχισαν να την ζώνουν τα φίδια.
Ξαναέβγαλε το χαρτάκι από την τσέπη της και βεβαιώθηκε πως ήταν στο σωστό dock. Τσεκάρισε ακόμα μια φορά τα διακριτικά της λάντζας η οποία θα την πήγαινε στο πλοίο και έκατσε πάνω στην στραπατσαρισμένη της βαλίτσα.
Γαμώ την καταδίκη μου, μουρμούρισε.
Λες να έφυγαν? Αλλά αφού στις 6 μου είπαν να είμαι εδώ.

>> Ο Πάνος κατέβηκε από το ταξί και πήγε στα γραφεία της εταιρίας. Είχε ώρα ακόμα μπροστά του για ένα αχνιστό καπουτσίνο.
Το πλοίο δεν θα έφευγε πριν τις 7.

Το λιμάνι του Βrindisi έσφυζε από ζωή.
Καράβια αραγμένα μεσοπέλαγα περίμεναν να "ταϊστούν" με εμπορεύματα, νταλίκες, ζώα και ανθρώπους.

>>Η Ράνια ξαναβλαστήμησε φωναχτά σαν άκουσε πίσω της μια φωνή να μιλά την μητρική της γλώσσα.
-Λες να μην ήρθαμε στο σωστό μέρος Νίκη?
-Μην είσαι ηλίθια. Απλά θα φύγουμε τελευταίες.
Ωπς!!!!Ρε κορίτσια κι εσείς για το "Ηλιος"?
Κι εμείς για εκεί, αν έρθει τελικά κάποιος να μας πάρει. Αντάλλαξαν ονόματα, σοκολατίνια και μπομπόνες αγναντεύοντας το πέλαγος.
Η λάντζα ήρθε ακριβώς 10 λεπτά πριν τις 7.
Φόρτωναν τις βαλίτσες τους όταν είδαν τον ασπροφορεμένο (γαλατά) υποπλοίαρχο να τρέχει στην αποβάθρα φωνάζοντας: περιμένετε, είμαι κι εγώ για το "Ήλιος".
Ο Πάνος είχε αποξεχαστεί χουφτώνοντας την Εστέλλα πρωινιάτικα, την προϊσταμένη της εταιρίας κι έχασε το σκάφος των αξιωματικών.

Πέταξε την βαλίτσα πάνω στα πόδια τους χωρίς να ζητήσει συγγνώμη.
Κάθισε δίπλα στον pilot καθώς τις κοίταξε με μισό μάτι, υπεροπτικά και με φανερή απαξίωση!
Τα "δουλικά του πανεπιστημίου" σκέφτηκε με αηδία.
Η Ράνια οσμίστηκε την αποστροφή και την απαξίωση του, έβγαλε ένα σοκολατίνι και το έγλειψε. Σκούπισε τα χέρια της στο τριμμένο τζιν κι έβγαλε τον καπνό από την τσάντα της.
Έστριψε τσιγάρο, έφτυσε το σοκολατίνι στην θάλασσα και μονολόγησε: Και γαμώ το κέρατο μου, δεν έχει μόνο η στεριά μαλάκες και στην θάλασσα τους βρίσκεις πιο τσουχτεροί κι από τις μέδουσες..
Η μηχανή πήρε μπρος και μέσα στον θόρυβο της ο Πάνος δεν άκουσε όλη την πρόταση. Έπιασε όμως το νόημα της στον αέρα.
Μίσησε αυτό το λιγνό ψηλό κορίτσι με το καστανό μελένιο μαλλί δεμένο σε τσιγγάνικη κοτσίδα.
Η Νίκη και η Μελίνα βούλιαξαν στην σιωπή με τα αυτιά ολάνοιχτα για την συνέχεια και τα μάτια στραμμένα στο πέλαγος.
Κάτι δεν πήγαινε καλά.
Η έχθρα είχε ήδη αρχίσει, όλες οι λεπτές ισορροπίες είχαν πια χαθεί!
Ο πόλεμος θα συνεχιζόταν. Κι είχαν πολλά ναυτικά μίλια μπροστά τους μέχρι την νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου
-Εεε, υπηρετριούλα, απαγορεύεται το τσιγάρο .
-Δε γαμιέσαι ρε κύριος...
Άναψε το στριμμένο τσιγάρο με έναν Ζιπο μαϊμού αγορασμένο από τις μπαγκαρέλες της Νάπολης και του γύρισε τα οπίσθια της.
-Είσαι αναιδέστατη, χυδαία και ακοινώνητη, και το κυριότερο δεν είσαι καν γυναίκα! Για νταλικέρισα μου φαίνεσαι, ούρλιαξε για να τον ακούσει μέσα από το θόρυβο της νηχανής.
Γύρισε και τον κοίταξε και το μάτι της θόλωσε.
-Κι εσύ είσαι ένας μαλάκας και μισός, ανέραστος και μάλλον σαβουρογάμης.

Ήθελε να την σκοτώσει 'κεινη την στιγμή.
Θυμήθηκε την χθεσινή νύχτα με την Ρίτα, που την πηδούσε μόνο και μόνο γιατί ανήκε στην borghesia και είχε την ικανοποίηση να φαντάζεται τους δήθεν οργασμούς της και να νοιώθει "αρσενικό"!
(Πολύ αργότερα θα μάθαινε πως η Ρίτα αυνανιζόταν μέχρι αηδίας σαν αυτός της έλεγε ci vedremo καθε φορά που έκλεινε η πόρτα πίσω του το πρωί.
Και μόνο τότε κατάλαβε πως ήταν μπούφος και ανέραστος στο κρεβάτι παρά την μορφή του Αδωνη που είχε και έκανε τα θηλυκά να πέφτουν στα πόδια του...)

Το "Ηλιος" ήταν γεμάτο ήδη από τα μεσάνυχτα με τους επιβάτες και τους ανθρώπους που θα το έστελναν να ερωτευτεί με το κύμα και το απέραντο γαλάζιο.

Η Ράνια έβγαλε ξανά το χαρτί από την τσέπη της.
Τσεκάρισε τον αριθμό της καμπίνας της και τα ονόματα των γηραιών κυριών που θα τους έκανε την dame de compagnie.
Ο Πάνος φώναξε το πρώτο αγόρι που εκτελούσε χρέη καμαρότου στο κατάστρωμα να του ανεβάσει την βαλίτσα.
-Θα σου κάνω την ζωή δύσκολη, της είπε
-Δεν πας να ξαναγαμηθείς ρε γαλατά! Αει σιχτιρ και με έπρηξες πρωί-πρωί!
Φορτώθηκε την παλιά βαλίτσα και άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά για το εσωτερικό του κήτους.
Τρίτο υπόγειο πάτωμα, τετράκλινη καμπίνα.
Βρήκε μια κοντούλα ξανθιά με γυαλάκια αλλά John Lennon να την κοιτάει χαμένη καθισμένη στην κατω κουκέτα.
-Βonjour της είπε
-Τώρα τα κονομήσαμε φιλενάδα! Συνεννόηση μπουζούκι θα βγάλουμε με τα Γαλλικά.
-Pardonne moi...
-Ασε τις συγγνώμες και κοίτα πως θα βολευτούμε, γιατί δε μας βλέπω καλά με όλο τούτο το θόρυβο.
Το δωμάτιο των "δουλικών" ήταν λίγο πιο πάνω από τις μηχανές.
Σε ανύποπτο χρόνο εμφανίστηκαν η Νίκη με την Μελίνα.
-Καλώστες μου!!!! Νάμαστε λοιπόν εδώ όλες σαν μια ταπεινή και ηθική οικογένεια!
-Η Petit (μικρή) από όσο κατάλαβα Γαλλίδα πρέπει να είναι είναι. Συννενοηθείτε εσείς γιατί εγώ είμαι σκράπα στην γλώσσα των Λουδοβίκων.
(Δεν θυμάμαι το όνομα της Petit, στην mare di Libia την βάφτισα Lennon, γιατί μου'λεγε πως η μάνα της την "έπιασε" στα Μάταλα μέσα στις σπηλιές πίτα στην Μαρία-Χουάνα και της έμεινε έκτοτε το όνομα).
Αλλά η Lennon μας βγήκε στην πορεία Λουκρητία Βοργία!
Αποπλάνησε τον μισό ανδρικό πληθυσμό στο κρουαζιερόπλοιο.
Μονο ο Αρίστος το καραβόσκυλο του μάγειρα την γλύτωσε (o μαγειρας οχι) και ο Sucre το τερριέ της Μαντάμ Nτελφίν.
Ολα τα άλλα αρσενικά κυνοειδή του πλοίου την είχαν στο κατόπι σε όλο το ταξείδι!

Πρώτος σταθμός Αίγυπτος
Bur Sa'id

Συνεχίζεται...



Ονειρευτείτε.......

Τετάρτη, Απριλίου 22, 2009

corazon de oro



Χορέψτε με την "χρυσή καρδιά" πρώτα.
Αφεθείτε σε αόρατες αγκαλιές και μουσικές.
Γευτείτε τον αέρα, την κίνηση, το συναίσθημα.

Απολαύστε τα βήματα που γλιστράνε πάνω στο παρκεταρισμένο σανίδι.
Tango vals για "δυο" λοιπόν, όπου η έκφραση του χορού διαφαίνεται σαν μια μαθηματική γεωμετρική πρόοδο αλλεπάλληλων οργασμών, μέσα σε μια ονειρική έκρηξη φαντασίωσης των αισθήσεων και των παραισθήσεων. .
Ταξιδέψτε.....
γιατί έχω σκοπό να σας ταξιδέψω και να να σας διηγηθώ κάποιες ιστορίες αποπλάνησης (seduzione) με οδοιπορικό: Ελλάδα, Νότια Αμερική, Μεξικό, Τυνησία, Ιταλία και .....ότι άλλο θυμηθεί η Αντα!
Η ανάμνηση θα γίνει παραμύθι, το παραμύθι θα γίνει λέξεις, οι λέξεις θα γίνουν emozioni (συναισθήματα) μέσα από αλήθειες και ψέματα!

Θα ταξιδέψετε με την Αντα.
Είμαι σίγουρη πως θα σας πλανέψει με τα παραμύθια της σαν άλλη Χαλιμα....

Παρασκευή, Απριλίου 17, 2009

Ο τελευταίος πειρασμός

Ο τελευταίος πειρασμός είναι το βιβλίο του εξαίρετου συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη που το 1955 ξεσήκωσε την "εκκλησία" εναντίον του.

Ο Καζαντζάκης μέσα στις σελίδες που έγραψε κάνει μια συναρπαστική περιγραφή για το πως θα μπορούσε να εκφραστεί η ανθρώπινη φύση του Θεανθρώπου. Δεν διαφοροποιεί το Ευαγγέλιο. Αφήνει να διαφαίνονται τα ίδια νοήματα αλλά με... άλλες προεκτάσεις. Περιέγραψε με τον μοναδικό του τρόπο την ευτυχία, που προέρχεται από την υλιστική και συναισθηματική πλευρά της ζωής του ανθρώπου, και ταυτίζεται με τα γραφόμενα των λόγων στα Kατά Mατθαίο Δ' 1-2, και Kατά Λουκά Δ' 1-13, όπου αναφέρονται οι πειρασμοί στους οποίους αντιστάθηκε μετά από μεγάλη περισυλλογή και ψυχική αγωνία ο Κύριος μας όταν κατέφυγε στην έρημο.
Ο Καζαντζάκης, τοποθετεί τον Ιησού σε κοινή μοίρα με τον απλό άνθρωπο
Θέλει τον Ιησού να προσπαθεί να διαλέξει ανάμεσα σε μια ζωή θνητή αλλά γεμάτη από τις γήινες μικροχαρές και μια ζωή ατελεύτητη κοντά στον ουράνιο Πατέρα.
Μέσα από επώδυνες σκέψεις ο Υιός καταγράφει ένα νοητικό ονειρικό πλάνο για μια ζωή απλή και ευτυχισμένη μαζί με μια σύζυγο και παιδιά τους όπου θα είναι το κέντρο του κόσμου τους. Και μέσα από το γήινο όραμα ικετεύει τον Πατέρα: "Απελθέτω το ποτήριον τούτο απ'εμε".
Μόνο που η Θεϊκή φύση αποδεικνύεται ισχυρότερη και η κατάληξη είναι ο ανθρώπινος πόνος του και το μαρτύριο της Σταύρωσης για να φτάσει στο ύστατο σκαλοπάτι όπου θα ενωθεί με το Αιώνιο πνεύμα!

Ο ταγμένος αμνός της θυσίας:
"Τίναξε το κεφάλι, κι ολομεμιάς θυμήθηκε που βρίσκουνταν, ποιός ήταν και γιατί πονούσε, άγρια αδάμαστη χαρά τον συνεπήρε. Οχι δεν ήταν άνανδρος, λιποτάχτης, προδότης.
Οχι,όχι, ήταν καρφωμένος στο σταυρό, τίμια στάθηκε ως το τέλος, κράτησε το λόγο του΄ μια αστραπή τη στιγμή που φώναξε "Ηλί! Ηλί!" και λιποθύμησε, τον άρπαξε ο Πειρασμός και τον πλάνεψε΄ ψέματα οι χαρές, οι παντρειές, τα παιδιά΄ ψέματα τα χούφταλα, ξευτελισμένα γεροντάκια, που τον φώναζαν άναντρο, λιποτάχτη, προδότη΄ όλα, όλα, φαντάσματα του Πονηρού! Ζουν και βασιλεύουν οι Μαθητές του, πήραν τις στεριές και τις θάλασσες και διαλαλούν το Καλό Μαντάτο. Τα πάντα έγιναν όπως πρέπει, δόξα σοι ο Θεός!
Έσυρε φωνή θραμβευτικιά:
- Τετέλεσται!
κι ήταν σα να λεγε: Όλα αρχίζουν.
Νίκος Καζαντζάκης

Το 1988 ο Μάρτιν Σκορτσέζε μετέφερε στην οθόνη τον Τελευταίο Πειρασμό τιμώντας τον μεγάλο μας λογοτέχνη..
Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ: http://www.mininova.org/tor/886807
Ο Peter Gabriel ταξίδεψε στις χώρες της Μεσογείου και σε κράτη όμορα του Ισραήλ και συνέλεξε παραδοσιακές μουσικές για να "ντύσει" μουσικά την ταινεία.
Το άλμπουμ με τον τίτλο Passion εδώ:
http://thepiratebay.org/torrent/3415583/Peter_Gabriel

Προσωπικά λάτρεψα την ταινεία και την μουσική της
Στο youtube ανακάλυψα αυτά τα πιο εκφραστικά σε σύνδεση με τις σκηνές του έργου μουσικά κομμάτια.

http://www.youtube.com/watch?v=_lPR40ZLD-w&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=ZUTw3fozG4I

http://www.youtube.com/watch?v=VGTCOm1OrMc&feature=related

Αγνωστοι και γνωστοί μου φίλοι, εύχομαι καλή Ανάσταση σε εσάς και τους αγαπημένους σας.


Τα αυγουλάκια βάφτηκαν σε κοινή προσπάθεια Παν. και Μαρίας.
Αμφιβάλλω αν μπορούμε να τσουγκρίσουμε γιατί 2-3 έμειναν μόνο χωρίς ράγισμα!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Δευτέρα, Απριλίου 06, 2009

Κυριακάτικες αυταπάτες...



Τι να την κάνω την ζωή μου?
Στο παραμύθι να την ρίξω?

Είναι κι αυτό μια λύση...