Πρωτομαγια... (1989-2009)

seduzione contro il vento tra 20 anni fa

Έδεσα το πολύχρωμο παρεό γύρω στην μέση μου και ροβόλησα κατά παραλία πλευρά για να πάρω τον πρωινό καφέ μου με την Αντα.
Πρωί ήταν, γύρω στις 9, σαν την βρήκα να σκοτώνεται με τον Πασχάλη.
-Βρε μαλακισμένο, τώρα γύρισες από την Θεσ/νίκη?
Πότε θα στήσουμε τις σούβλες? Ουτε τα κατσίκια έφερες ανόητο πλάσμα. Αναρωτιέμαι από τι είδους γιαούρτι είναι φτιαγμενο το μυαλό σου.
-Αντα, τα κανόνισα όλα, σταμάτα να φωνάζεις γιατί έχω φοβερό πονοκέφαλο.
Η Αντα τον κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και του την "είπε": Πασκάλ anima mia, υποψιάζομαι πως η κουμπάρα και φίλη μου Σον. σε αποπλάνησε!(δεν ξέφευγε τίποτα απο το τρίτο μάτι της Αντας )Ο Πασκαλ έφτυσε και τα κουκούτσια μαζί με τον ιδρώτα.
-Μην τα χάνεις! Στο ύψος σου κρατήσου γιέ μου.(είπε εκείνη)
Ειδα τα 24 ετών μάγουλα του Πασκαλ να γίνονται σαν την παπαρούνα κι είδα την Αντα να γυρίζει αλλού το βλέμμα της για να μην γελάσει και θίξει αυτό το γλυκό αγόρι.

Η Αντα είχε ένα τρελλιάρικο μαγαζί, χύμα στο κύμα!Ο Πασχάλης ήταν ένα άτομο που η Αντα το "μαζεψε" στα 15 του όταν δεν είχε στον ήλιο μοίρα.Τον αγαπούσε σαν παιδί της αλλά τον μάλωνε συνέχεια και σε άγριους τόνους, κι όταν της έλεγα πως δεν του συμπεριφέρεται σωστά, θόλωνε η σκοτεινή-μόνιμα-ματιά της και μου έλεγε:"δεν ξέρεις εσύ ακόμα, δεν έγινες ΜΑΝΑ. Λες κι εκείνη ήξερε...

Ο Πασκαλ γύρισε με τα 2 ψόφια, γδαρμένα κατσίκια παραμάσχαλα.
-Που είναι? με ρώτησε.
-Καπου εδώ γυρνάει, αλλά βρε καλό μου τι έγινε τελικά και τα πήρε στο κρανίο η "μητριά σου"
-Ασε ρε Παν, μ'έστειλε χθες με την Σον στην πόλη να της αγοράσω τα καινούρια Hits.
Ελα εδώ στην άμμο, να στήσω τις σούβλες, θα σου φέρω κάθισμα και θα σου τα πω.
-Ασε,θα φέρω εγώ.
Εβαλα την ξαπλώστρα δίπλα στις σούβλες του Πασκαλ, έλυσα και το παρεό για να μαυρίσω στον Μαγιατικο ήλιο και του είπα: τράβα και φέρε καμιά μπύρα και λέγε εδώ και τώρα τι τρέχει γιατί μεσημεριάσαμε πια..
Η ώρα είχε πάει12 και η Αντα ήταν άφαντη.
Το beach πάρτι της Πρωτομαγιάς που οργάνωσε η Αντα θα άρχιζε στις 5 το απόγευμα.
Ο Πασκαλ εφερε τις μπύρες και βάλθηκε να σουβλίσει τα κατσίκια.
-Τα'φτυσα ρε Παν.Δεν ξέρω τι μου γίνεται .
Χθες το βράδυ θα έφευγε η Σον και με "διέταξε" η Αντα να πάω μαζί της για να τελειώσω τις δουλειές της. Μου έδωσε και τα κλειδιά για να κοιμηθώ στο σπίτι της. Μόνο που εγώ την Σον την είχα εδώ και καιρό κρυφό καημό. Ασχετα αν είναι πιο μεγάλη από μένα.
Οταν σε αυτά τα 124 km (εγώ τα μέτρησα αυτά)κατάφερα και της έπιασα το χέρι, καθώς της άλλαζα κασέτες στην διαδρομή, ξέχασα και την Αντα ξέχασα και τις δουλειές που μου είπε να κάνω.
-Κοιμήθηκα με την Σον όλο το βράδυ βρε Παν.
-Κι ήταν υπέροχα!
-Και θέλω να ξαναγίνει!
Ο Πασκάλ ήταν πια εκτός τόπου και χρόνου.
Βολόδερνε στην αγκαλιά της Σον
-Μια ερώτηση να σου κάνω Πασκάλ?
-Λεγε ρε Παν αρκεί να μπορώ να σου απαντήσω
-Ποιός ποιόν?
-Εκείνη Παν! Αν δεν έκανε εκείνη την αρχή δεν θα ούρλιαζε η Αντα τώρα,που δεν τελείωσα τις δουλειές της.
-Με λίγα λόγια σε αποπλάνησε η Σον?
-Οχι!!! μου έδειξε τον δρόμο,και την ευγνωμονώ γι αυτό.

Εριξε το οινόπνευμα στα κάρβουνα της σούβλας και κόντεψε να πάρουμε όλοι φωτιά.
Κι εκεί επάνω στο καλύτερο εμφανίστηκε η Αντα βρυχόμενη σαν την Ερινύα.
Την ξέρω χρόνια την Αντα.
Ξέρω την τρέλλα που την δέρνει.
-Κατσε στην άκρη είπα του μικρού, αναλαμβάνω εγώ.

-Βρε μαλακισμένο, να ουρλιάξω ή να σε κουτουπώσω τώρα βρε άχρηστο πλάσμα?
-Αντα, σταμάτα να τσιροκοπάς και λέγε τι τρέχει.
-Τι τρέχει? ρωτας τι τρέχει ρε Παν? Αει μη σε πω καμιά βαρεια κουβέντα κι εσένα
-Πες και να την πάρει το ποτάμι.
-Έλα μέσα και πάρε μαζί σου κι αυτόν τον άχρηστο.
-Έλα,"άχρηστε" πάμε
Ηρθε κι έπιασε το μπράτσο μου.
-Μη μασάς ρε! Πάρε της πια τον αέρα.
Και πήγαμε μέσα
Έβγαλε το πακέτο με τα Άλμπουμ,
Καθαρό μαύρο,ατόφιο γυαλιστερό βινύλιο.
Άστραψε στην ανταύγεια του μεσημεριάτικου ήλιου.
Το εξώφυλλο ήταν λίγο περίεργο.
-Βρε άχρηστε, έτσι σπαταλάς τα λεφτά μου?
-Όχι αφεντικό, είναι από αυτά που ακούγονται
-Ασε τα σάπια, και μη με λες αφεντικό γιατί θα σου το φέρω στο κεφάλι.
-Θα σου αρέσει αφεντικό...για σένα το πήρα...
-Αντα με λένε, όχι αφεντικό...
-Πάρτον έξω Παν γιατί θα τον πνίξω...
Τον πήρα και ξαναβγήκαμε στην αμμουδιά.
-Τι της έκανα ρε Παν?
Τίποτα, αγόρι μου, ψάχνει να βρει τον δρόμο της, και ίσως και τον χρόνο της...

Τον βοήθησα με την φωτιά και τα κάρβουνα...
Σαν ξαναμπήκα μέσα για πάρω μια μπύρα την βρήκα να κάθεται πάνω σε μια ντάνα από άδειες πλαστικές κάσες κοκα-κολα. Φορούσε ακουστικά κι ονειρευόταν με κλειστά μάτια.
Είδα το βινύλιο να γυρνάει στο πικ-απ και μ'έφαγε η περιέργεια στο να δω τι άκουγε.
Έσκυψα πάνω από τον πάγκο και είδα το αστείο εξώφυλλο, την αιτία του καυγά με τον Πασχάλη....

...Οταν το πρωτομαγιάτικο πάρτι της έφτασε στο φόρτε του, πολύ αργά μέσα στη νύχτα πήγα και κάθησα πάνω στις άδειες πλαστικές κάσες.
Εβαλα το βινύλιο να "χορέψει" και φόρεσα τα ακουστικά.
Μαγεύτηκα!!!!
Μια φωνή με έβγαλε από την μαγεία.
-Θα ήθελα...
-Να μην θέλετε τίποτα τώρα...
-Μα...
Του έδωσα τα ακουστικά και βγήκα έξω στην αμμουδιά...
Μεγάλο σπάσιμο ο τυπάς. Μου έκοψε την μαγεία στη μέση.
Ο Πασκάλ ήταν με την Σον. Τρισευτυχισμένος!
Η Αντα έδινε τα σώου της χορεύοντας κάτω από τους ήχους των scorpions!
Πήγα και κάθισα εκεί που σκάει το κύμα.
Το φεγγάρι γέμιζε, όταν ένα χέρι άγγιξε τον ώμο μου.
Ηξερα ποιός ήταν! Από ένστικτο...
-Του πολέμου? ρώτησε
-Ναι
-Και της φωτιάς?
-Ναι
-Εκει θα με βρεις!
Έφυγε,ενώ η Πρωτομαγιά είχε γίνει πια παρελθόν μέσα από την μέρα που ξημέρωνε αγκαλιά με ένα πορφυρό Ήλιο.

Ακόμα και τώρα αναρωτιέμαι ποιός αποπλάνησε ποιόν 16 μέρες μετά.
Ξημερώνοντας Τρίτη με Πανσέληνο το 1989.
Κι ο Μαης έτρεχε μέσα σε αρώματα χρώματα, όνειρα, οράματα και παροράματα...
Μόνο που εκείνο το ξημέρωμα...έβρεξε χαλάζι!!!
-Σημεία των καιρών,είπε εκείνη και αγκάλιασε την κουβέρτα
-Διαστροφες της φύσης ,της απάντησε και την αγκάλιασε...
Πάτησε το play στο φορητό κασετόφωνο.
-Πάλι αυτό?
-Πάντα αυτό!



Αυτό άκουσε η Αντα και σταμάτησε να μαλώνει τον Πασκαλ
Αυτό άκουσε η Παν και έφτασε στα "ορια" του πολέμου και της φωτιάς
Αυτό άκουσε ο Σ.Κ. και είπε "ο τολμών νικά"

-Κανένας μας δεν νίκησε...
-Δεν θα γράψω συνεχίζεται...
-Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον σας ολοκληρώσω την ιστορία

Προς το παρόν σας εύχομαι καλό μήνα αγάπες μου.....