...το άλλο της μισό για να χορέψει μαζί του σ'εκεινον τον αχαλίνωτο ρυθμό καθώς θα διασχίζει το μονοπάτι της γνώσης,αφουγκραζόμενη τους χτύπους της καρδιας του σώματος μεσα στο οποίο κατοικεί,φιλοξενούμενη για μια ακόμα φορα σε τούτη την διάσταση της τιμωρίας της...
Και μέσα απο τις μουσικές και τους διάχυτους ήχους της ανθρώπινης μίζερης έκτασης και την ανάμνηση της υπερκόσμιας έκστασης θα αγγίξει τις νότες ενός γαλαξία εν τω γεννάσθαι που τραγουδάει καθώς ξεδιπλώνει τις σπείρες του,συνεπαρμένος απο την αγάπη που τον κατακλύζει για το "ειδος" που δημιουργεί....
Αυτό ειναι το μονοπάτι νυχτολουλουδο μου!!!!
Η ισορροπία του"δίνεις παίρνεις"!
Το χερι που απλώνεται και απλώνεις!
Η διαπίστωση του "με κοιτάς σε κοιτώ"...
..Μ'αγαπάς,σ'αγαπώ...οπως λέει και το τραγουδι...
Ετσι είναι η αγάπη....
Δεν έχει όρια ,μέτρα και σταθμά....
Είναι σαν ένα δακρυ που κύλησε και δεν βρέθηκε κανενας να το στεγνώσει...
Είναι σαν το όνειρο πού εγινε εφιάλτης...
Ειναι σαν το σκυλί που αλυχτά τις πανσέληνες νύχτες...
Είναι σαν το καράβι που το παρόπλισαν μετά το παρθενικό του ταξειδι..
Ειναι σαν το πουλί που το χτύπησε το βόλι κι εξακολουθεί να πεταει στον ουρανό,γιατί θέλει να πεθανει μέσα σ'αυτο για το οποίο γεννηθηκε:να πετάει...
Ειναι σαν το παιδί που έχασε την μάνα...
Είναι σαν τις μαργαρίτες που μάδησαν στην ριπή του ανεμου...
Είναι σαν σαν το δένδρο που ζει,παρολο που το ξέσκισε ο κεραυνός..
Ειναι...
Είναι...Είναι ο νόμος του σύμπαντος που μας ενώνει σε μια σάρκα και μια περιπλανώμενη ψυχή...που παντα θα ψαχνει το άλλο της μισό....
Είναι κάτι σαν το"DANCE ME TO THE END OF LOVE"
Για το λουλουδάκι και όλους εσάς που ψαχνετε το μονοπάτι......
Τετάρτη, Ιουνίου 20, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
όταν άρχισα δειλά-δειλά να το ψάχνω, μου είπαν: εσύ δεν ξέρεις να το βρεις και άσε, θα στο βρούμε εμείς, εμείς οι γνωστικοί, οι σοφοί, οι μεγάλοι....κάποια στιγμή αποφάσισα κι εγώ να μπω μες στο παιχνίδι και όταν αυτό κάποτε με κάλεσε και πίστεψα στην ομορφιά του και όταν όλα πήραν σώμα και μορφή, μου είπε :δεν είμαι εγώ γιατί φοβάμαι και μου έκλεισε εν ψυχρώ κατάμουτρα τον δρόμο του και τον γέμισε με βάτα και αγκάθια...
και γέλαγε με τον πόνο μου, τα δάκρυά μου, την ερημιά μου, γιατί κατάλαβε πόσο υποφέρω....
και από τότε δεν το ξαναέψαξα!
και από τότε δεν πιστεύω στα μονοπάτια και στα άλλα μισά....
ούτε και στο άγιο Βασίλη......
υγ, τα σκυλιά αλυχτάνε μόνον με τον πρώτο τους θάνατο....
Οταν άρχισες δειλά-δειλά να ψάχνεις μαγεύτηκες απο την γνώση των υποτειθέμενων σοφών!Κι οταν μπήκες στο παιγνίδι τους σου έκλεψαν την ομορφιά της αθωότητας και λεηλατησαν το σώμα και την ψυχή σου,γιατί απο αυτό τρέφονται αυτοί που σπέρνουν αγκαθια και βάτα στους ανίερους δρόμους της υπαρξης τους.
Κανένας δεν μένει ατιμωρητος όταν γελάει με τα δακρυα μιας ανθρώπινης ψυχής.
Υπάρχει ένας άγραφος νόμος στην γηινη καταγωγή μας που πάντα θα μας προστατεύει απο αυτούς που θέλησαν τον χαμό μας...
Ουράνιος και ανεξίτηλος είναι αυτός ο νόμος....
Να πιστεύεις στον Αη-Βασιλη...
Εγω ακομα και σ'αυτην την ηλικία του γραφω γράμματα κάθε πρωτοχρονιά,και μετα τα καίω μόλις ξεστολίσουμε το δεντρο...
Δεν εχω παραπονο!!!!
μ'ακούει ο γεροντάκος,δεν με ξεχνά...
Υ.Γ.τα σκυλια παντα αλυχτάνε όταν οσμίζονται την ανθρώπινη"απανθρωπιά"
Καλό μας υπνο συνταξιδιωτισσα στην αναζήτηση....
Μόνο ένα πράγμα επέτρεψέ μου να πω, σε αυτό σου το αφιέρωμα Παναγιώτα μου! Δεν ήξερα περί τίνος πρόκειται μέχρι που ήλθα να το διαβάσω και ανατρίχιασα!!! Οι δικές μου σκέψεις για αυτό ακριβώς που αφιερώνεις στο Νυχτολούλουδο, θα βρουν τον δρόμο τους προς τον κόσμο το πρωί με το καλό, ενώ γράφτηκαν λίγο καιρό πριν. Είναι απίστευτο αυτό το σημερινό!!! Απίστευτο πραγματικά!
Λουλουδάκι, επειδή κανείς δεν μας υποσχέθηκε ένα καλύτερο αύριο, ό,τι και αν λένε για να μας πείσουν, ξεκίνα να το πλάθεις βαθιά μέσα σου και θα βρει τον δρόμο του προς τα έξω όταν θα θελήσεις...
Καλό ξημέρωμα και στις δυό σας εύχομαι. Μ.
Οι βαθυτερες σκεψεις μας εκφραζουν παντα εκεινη την αγωνια που ειναι συναμα η ζωη και ο θανατος της ψυχης μας.
Ποιος ειναι ο δρομος που πρεπει να ακολουθησουμε τελικα?Η ανατολη με τον ηλιο να λαμπει για μια ακομα φορά ή η δυση που ισως οδηγει σε μια άναστρη νυχτα?
Εμεις θα διαλεξουμε το μονοπατι....
Εμείς και μόνο εμεις......
Δημοσίευση σχολίου