Ουφ!έφυγε η μάμα και μιας και θα μείνω μόνη με τον καλό μου λίγες μέρες ας συμμαζέψω λίγο το σπίτι.
Αυτό το σουτιέν μάλλον για τα άπλυτα είναι,ας στρώσω τώρα το κρεβάτι και μετά βάζουμε το πλυντήριο.
Ακατονόμαστος:
Πω,πω τι άσπρο και μαλακό είναι τούτο?Σαν φουρφουρένια γατούλα.Οχι σαν εκείνη την στρίγγλα την γαλανομάτα που μας το παίζει Σιάμ πριγκιπέσα και συνεχώς με αγνοεί!Λείπει και η μάμα αλλά αυτό έχει την μυρωδιά της.Αχχχχχχ ας το πάρω αγκαλιά να κοιμηθώ.
Ακατονόμαστος.Την έχει πέσει στον ύπνο με...το σουτιέν αγκαλιά!
Μαρία:Βρεεεε Μπεζεβένγκη πάλι τα λάστιχα μασάς?
Ακατονόμαστος:Φτου γμτ δεν μ'αφήνουν να ησυχάσω με την ασπρογατούλα μου αγκαλιά.Δυο τιράντες και ένα βρακί μάσησα και το κάνουν θέμα ολόκληρο...
Μαρία:Πούμααααα ασε το σουτιέν ήσυχο...
Ακατονόμαστος:Δε πα να λες!Με βλέπεις πως σε βλέπω?Αντε βάλε καμιά κροκετούλα να συνέλθω απο τις φωνές σου.Και που'σαι,μικρά αν ρίξω μπατσούλα στην Κανέλλα εσύ θα φταις.
Αχ που είναι η μάμα να με βάλει σε τάξη?Εξώκοιλα πάλι ο άθλιος...
Σαν γύρισα τον βρήκα πάλι άτακτο να μασάει εσώρουχα και να τυλίγεται στις πυτζάμες μας.Εχει μια τρέλα με τις μυρωδιές του σώματος ο Ακατονόμαστος.
Το ταξείδι μου ήταν όμορφο σε όλες τις παραμέτρους εις τας Αθήνας.Είδα παλιούς φίλους(πριν από20-40 χρόνια φιλίας)και γνώρισα καινούριους ανθρώπους.
Μαντέψτε!!!
Μπλογκερούδες ηταν!
Γοητεύτηκα απο την Faraona
Ξετρελλάθηκα με το χιούμορ της Marinas
Ειδα και το αγαπημένο μου Marialenaki
Απολαύσαμε την θάλασσα της Βάρκιζας,φάγαμε,ρίξαμε και τα ούζα μας και προπάντων γελάσαμε!Η μάλλον ξεραθήκαμε στο γέλιο...
Είναι όμορφα οι άγνωστοι να γίνονται γνωστοί.
Κούκλες μου είμαι πανευτυχής που σας γνώρισα!
Ακατονόμαστος:
Πήρε το αυτί μου μάμα, πως η Φαραωνα και η Μαρίνα έχουν γάτες.Καμιά κούκλα και για μας θα κανονίσετε ή θα με φάει το μαράζι με την άπιστη Κανέλα?
Μαρία:Μην τον ακούς μάμα μεγάλος απατεώνας είναι...
16 σχόλια:
Χα χα χα… Δεν σε πιστεύω!!!
Φοβερός ο ακατονόμαστος, κούκλος! με ξετρέλαναν τα μάτια του.
Παναγιώτα; Άμα του κάτσει η… άπιστη κανέλα, και κάνουν μερικά παιδάκια, θα μου δώσεις καναδυό; (τώρα βέβαια… δεν θα είμαστε σίγουρες οι θα είναι δικά του αφού αυτή του τα φοράει κανονικά … αλλά τι με νοιάζει;
Η αν συμπεθερέψετε με τη Φαραώνα η τη Μαρίνα, θα μου δώσετε κανένα από τα εγγονάκια σας; Να σου πω… να ζητήσεις προίκα, τέτοιον κούκλο έτσι θα τον ¨πάρουν¨;
Σε φιλω γλυκιά μου.
Παναγιωτα
κι εγω χαιρομαι πολυ που σου εσφιξα το χερι απο κοντα.
Ηταν σαν να ξεραμε η μια την αλλη απο παλια.
Οσο για τον γατουλη μα καλα στο σουτιεν βρε παιδι μου τι ειναι τουτος?
πολλα φιλια κοριτσι μου!
Δυστυχώς δεν είχα ποτέ γάτα στο σπίτι, όμως με τις πυζάμες, θα σου φανεί περίεργο αν σου πω ότι για 17 χρόνια που είχα τον Ρούμπυ (το σκυλάκι) μου, κάθε μέρα,όταν ερχόμουν από την δουλειά, μετά τις χαρές που έκανε, έτρεχε στην κρεβατοκάμαρα,έσκαβε κάτω από το δικό μου μαξιλάρι (όχι του συζύγου μου), έβρισκε εκεί την πυζάμα ή το νυχτικό μου, το τράβαγε, το έσερνε και μου το έφερνε (ας μου έφερνε τουλάχιστον τις παντόφλες έλεγα).Αν ήταν πουκάμισο ή άλλο ρούχο στην ίδια θέση δεν το έφερνε.Και στο εξοχικό και στο ξενοδοχείο σε διακοπές το ίδιο έκανε.Το φαντάζεσαι;
Συγγνώμη για τα πολλά λόγια.
Καλή εβδομάδα
Ε, μαμά και κόρη δεν παίζεστε πόσο μάλλον ο Πουμάκης ο απίθανος!
Μαρία μου, αυτός παιδί μου είναι άνδρας (αν και ευνουχισμένος) το έχει μέσα του να φέρεται ως γνήσιο αρσενικό. Αμα δεν ήταν μέγας εραστής στην προηγούμενή του ζωή, να μου τρυπήσεις τη μύτη! Η Μουτσίτσα παίρνει τα λούτρινά μας αλλά άμα της βάλω κάτι δικό μου (κολιέ, μαντήλι, κόσμημα) να την δεις πως καμαρώνει η κυρία!
Παναγιώτα μου, αυτός ο παιχνιδιάρης θέλει την Αρτεμούλα να την τρελλάνει τελείως ο Δον Χουάν! Μακάρι να είχαμε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή σας άπαντες στην Αθήνα που όλοι σχεδόν, τρέχουμε για κάτι πάντα, για να σε έβλεπα και άλλο, αλλά παρόλα αυτά χάρηκα τόσο πολύ που σας είδα όλες μαζεμένες παλιές και καινούργιες φίλες δίπλα στην θάλασσα...
αυτά είναι τα ωραία της ζωής, με το καλό να τα επαναλάβουμε!
Φιλία σε όλη την οικογένεια!
Αχ Μερένια μου,στειρωμένος είναι ο Ακατονόμαστος,και η άπιστη τον άφηνε να ξεγελιέται πως είναι "άντρας" πριν την εγχειρήσω(πυομητριτιδα,στο τσαφ την προλάβαμε)Εμ ο δόλιος να την "ανεβεί" θέλει πάλι,αλλά η στρίγγλα ούτε να τον βλέπει πια!Ατιμο θηλυκό!
Αν όμως θέλεις "παιδάκια" κάτι θα γίνει.Θα πάρουμε από την Φαραώνα με Κερκυραίικη καταγωγή.Θα έρχομαι να σου κάνω και τα εμβόλια...
Φαραώνα μου τα διάβασες τα μαντάτα.Κανόνισε γατιά για την Μερένια με τίτλους κόντε και κοντέσας παρακαλώ!
Είδες βρε ο κερατάς τι μας κάνει?Δεν τολμάμε να αφήσουμε σουτιέν έξω.Μασημένο και με σαλια θα το βρούμε μετά!Αν το βρούμε...
Σας φιλώ γλυκες μου και καλό βράδυ!
Καλή μου Αστρια,δεν είναι πολλά τα λόγια ούτε ενοχλητικά όταν κάποιος μιλάει για τις "ψυχούλες" που αγάπησε και αγαπάει.Είχα και σκυλιά κατά καιρούς σε αρμονική συμβίωση με γάτες.Μπορώ να φανταστώ πως λειτουργούσε το σκυλάκι σου.Δένονται με τον καλό άνθρωπο τα ζώα.
Αν έγραφα τις ιστορίες για τα ζώα που πέρασαν από τα χέρια μου και τα καμώματα τους δεν θα έφταναν χρόνια να γράφω στο μπλογκ.
Συμβουλή με αγάπη:Να ξαναπάρεις ένα ζωάκι...
Μαρλεν μου,φύλαγε την Αρτεμούλα γιατί αυτός ευνουχισμένος,ξευνουχισμένος λυσσάρης είναι!Αμα τον έβλεπες σε ερωτικές περιπτύξεις,να προσπαθεί ο δόλιος να ισορροπήσει με το ένα πίσω πόδι θα έκλαιγες και θα γελούσες μαζί.
Ναι μωρέ φιλενάς μου,έχουν αγάπη και τρέλες τα ζωάκια μας.
Οσο για την επόμενη μας συνάντηση, θα την κάνουμε λίαν συντόμως!
Υ.Γ.Ενα γρουφ(από τα δικά μου) στην Μούτσα...
Φιλάκια σε όλες σας άγνωστες και γνωστές φίλες!
Και εσείς κυρία μου είσαστε περιβολάκι χαράς και χιούμορ..χάρηκα άπειρα που σας συνάντησα. Αντε την άλλη φορά να ανακατέψουμε τα τσίπουρά μας (σε νεροπότηρα)και όχι μόνο τα ούζα μας.
Πρόκοψε ο γάτος σου,
αν περιμένει απο τις δικές μου..
να του κάτσουν ευπειθώς
ναί, πώς!
Είναι βλέπεις στειρωμένες
μονίμως κακκιασμένες
γραίες κακομαθημένες
σε θωρούν αφ' υψηλού
και μετά κυττάνε αλλού.
ΟΜΩΣ
υπάρχει και ο Μπαμπάκος
άντρας πολύς, αρσενικός
Δίχρονος λευκός και καλομαθημένος
απο σέξ πλήρως νυχτωμένος..
έχει ενδιαφέρον πολύ
να δοκιμάσει το πίου-πίου
και όχι να τη βρίσκει
με το πόδι του γραφείου
Θα διδάξει στον ακατανόμαστο
ότι δεν μασάμε σουτιενάκια
δεν σκίζουμε βρακάκια
γιατί δεν είμαστε ανθρώπινα αντράκια.
Εμείς σαλτάρουμε στα κεραμίδια
και εκεί τραγουδάμε
μην αφήνοντας κανένα γείτονα
να κοιμηθεί
εκεί λέμε για τον έρωτά μας
για τη γκόμενα
για τη καψούρα μας αυτή
και δεν φεύγουμε
αν δεν μας πλησιάσει
η κατάλληλη γυνή.
'Οταν διάβασα ότι παίρνει αγκαλιά το σουτιέν, είπα να ένα γνήσιο αρσενικό (!) για τις μικρές μου αλλά αφού τον στειρώσατε...
Αχ βρε Μαρινάκι τι ποίημα ήταν αυτό?
Εισαι τελικά καταπληκτική στο να χαρίζεις γέλιο...
Μη χαθούμε...σε περιμένω τον Ιούνιο α Σαλονικ!
Aγαπητέ mortal,καλως ήρθες στο ζωικό τρελλό βασίλειο της Παναγιώτας.
Αρσενικό είναι ο καημένος και παρ'όλο που στειρώθηκε γιατί έπρεπε(κουβαλάει μια θλιβερή ιστορία που κράτησε κοντά 2 χρόνια)δεν το βάζει κάτω ο μπαγάσας.Αμα δει θηλυκό θα "ανεβεί"ο άτιμος!!!Και να σκεφτείς πως έχει μόνο τρία ποδαράκια...
Δεν πειράζει Παναγιώτα μου, έτσι κι αλλιώς…αφού δεν έχει…τίτλους και καταγωγή βαρβάτη…χαχαχα
Προτιμώ μια Κερκυραία κοντέσα από τη φαραωνα, ,( αν και δεν είδα να μας λέει ότι προσφέρετε, Φαραώναααα…θέλω γατί…!)γιατί…πώς να το κάνουμε…; Ας με λένε Ζοζεφίνα… κι ας πεθαίνω από την πείνα…χα χα χα
Σε φιλώ με αγάπη
Μου άρεσε ο χαρακτηρισμό "πούμα" :) Πολύ όμορφες φωτογραφίες φίλη μου Παναγιώτα και καταπληκτικός ο διάλογος!! Φίλη μου Παναγιώτα, αυτήν τη χαρά που μας δίνουν τα ζώα, όταν και άλλοι φίλοι την καταλάβουν, θα αλλάξουν γνώμη και στάση απέναντί τους. Προχτές βγήκα στην αυλή να κάνω ένα τσιγάρο. Αμέσως η μαμά με το παιδί της (οι γατούλες που έχω), ήρθαν καθίσαν και μου κάνανε παρέα! Μιλάμε για καταπληκτικά συναισθήματα φίλη μου. Χώρια που κάνανε και πως πηγαίνανε γύρω γύρω από το χώρο σαν να θέλουν να μου πούνε "εμείς προσέχουμε γύρω γύρω τι γίνεται". Αλλά εκείνο που με κάνει να γελάω με τις γατούλες μου, είναι η περιέργιά τους, όποτε βγω να κάνω καμία δουλειά στην αυλή που έρχονται από κοντά και παρακολουθούν!! Είναι καταπληκτικά ζώα. Με συναισθήματα, που θα ήθελα να έχουμε και εμείς. Τα ζώα, διδάσκουν πολλά σε εμάς τους ανθρώπους. Καλή συνέχεια φίλη μου Παναγιώτα με την όμορφη παρέα που έχεις την οποία ζηλεύω με την καλή έννοια!
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr
Μερένια μου απάντηση σχολίου από κοντα...
Καλημέρα φίλε μου...
Το όνομά του είναι Πούμα και σε αυτό ακούει,αλλά εγώ τον φωνάζω και με άλλα.Πχ.Δρακουλάκι,Ακατονόμαστο,Μπεζεβένγκη και πολλά άλλα ανάλογα με την αταξία που θα κάνει.
Εχεις όμως ζώα και ξέρεις πόσο αξιαγάπητα είναι και τι καλή παρέα κάνουν!Πραγματικά τα συναισθήματα τους είναι αληθινά και η ευγνωμοσύνη τους, για το λίγο φαγάκι που τους δίνουμε, φανερή.
Εγω σε ζηλεύω που έχεις αυλή,γιατί αν είχα, κατάλαβες τι θα γινόταν από ζώα...
Τα ίδια και χειρότερα που έκανα όταν ζούσα στο θαλασσοχώρι!
Σε φιλώ με αγάπη.
Ζηλεύω πολύ για τις συναντήσεις των ιστολογιογράφων.
Όσο για τις γάτες και τις μυρωδιές, εμένα ο Ζιζού μας μου θυμίζει τον Γκρενούιγ, το κεντρικό πρόσωπο στο βιβλίο το "Άρωμα" του Ζίσκιντ. Τα πάντα τα αντιλαμβάνετε με τις μυρωδιές, και μυρίζει τα πάντα.
Ασε που μου γεμίζει τρίχες όλα τα ρούχα έτσι και τα αφήσω σε κάποιο σημείο όπου μπορεί να ξαπλώσει. 'Οταν, δε, ανοίγω την ντουλάπα είναι το καλύτερό του. Μπαίνει μέσα και χάνετε για ώρες μυρίζοντας τα πάντα και ξαπλώνοντας στις πετσέτες.
Γατάκι μου οι συναντήσεις γίνονται αρκεί να υπάρχει καλή θέληση!!!
Χθες γνώρισα μια άλλη γοητευτική κυρία την Ξυπόλυτη.Και περάσαμε πολύ όμορφα λίγες ώρες.
Ελπίζω τα γατόπαιδα μας να μην πάθουν αυτό πού έπαθε ο Γκρενουίγ(μην μας τα φάνε ζωντανά λόγω αρώματος)
Για τρίχες δεν μιλάω πια.Ζω με αυτές!
Κι όσο για την ντουλάπα,τι τρέλα είναι αυτή να μπαίνουν στην ντουλάπα και στα συρτάρια με τις πετσέτες και τα σεντόνια???
Δημοσίευση σχολίου