Χριστούγεννα!

Και τι νομίσατε δηλαδή?
Επειδή μας λήστεψαν και κατεβάσαμε τα ρολά από το μαγαζί θα βάζαμε και τις πλερέζες?
Μπααααα...
Ούτε με σφαίρες δεν το βάζουν κάτω η Παν. και η Μαρία (τρομάρα τους!)
Και εν μέσω εκείνων των ημερών θυέλλης και απόγνωσης και δέντρο στολίσαμε και γούστα με Φοντύ βγάλαμε και τα ήπιαμε και το καταχαρήκαμε οικογενειακώς και είπαμε στ' @.....@ μας και ότι έγινε, έγινε και θα την ξαναβρούμε την άκρη κι ας μην έχουμε να πληρώσουμε τους πάγιους λογαριασμούς μας.

Εδώ είμαστε λοιπόν.
Μεταχρονολογημένες οι φωτογραφίες αλλά το καλό πράγμα αργεί!!!


Και ιδού το φοντυ ετοιμο προς χρήση


Φαγητό της υπομονής είναι βέβαια,αλλά με καλή παρέα όλα γίνονται


Η φίλη μου η Πέπη και η κόρη μου συνεχίζουν να στολίζουν το δέντρο μαζί από το 2002,
Μετά ακολουθεί κρασοκατάνυξη...

Ε.... να βάλω κι εγώ μια μπαλίτσα για το αντετ που έλεγε και η γιαγιά μου η Μαρίκα η εκ Μικράς Ασίας...
Την Αμστελ δεν την πίνω εγώ! Προς ενημέρωση του κοινού.
Το ποτήρι με τα λεμόνια είναι δικό μου.

Τώρα θα μου πείτε αυτός ο βρομιάρης που κοιμάται στα παπούτσια και μασουλάει κάλτσες ,σουτιέν και βρακιά τι ρόλο παίζει εδώ μέσα?

Αααα...όλα κι όλα φίλοι μου.
Μέλος της οικογενείας μου είναι ο αλανιάρης βρωμύλος!

Και μιας και πριγκίπισσα Κανέλα μας έχει στο φτύσιμο και κοιμάται λόγω γήρατος και κακίας προς τον τριπόδαρο μαύρο μπαγάσα, εμείς τον κυνηγάμε με την μηχανή στο χέρι σαν είναι Χριστουγεννιάτικο παιγνιδο-δώρο στην ζωή μας....

Σας ευχόμαστε γατο-οικογενειακώς "Καλά Χριστούγεννα"

Λεηλασίες, παζάρια, χριστούγεννα και...ελπίδα έχομεν!

Χριστουγεννιάτικο παραμύθι της ανθρώπινης αθλιότητας...

Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από αρκετά χρόνια, η κυρά Παν είχε στο μαγαζάκι της μια υπάλληλο με την οποία έγιναν και φίλες. Καλό κορίτσι η Κάρμεν, χήρα, με τον ψιλοκαρκινάκο της, τα μπαι-πας της, πάλευε και αυτή για να επιζήσει στο ελληνικό μπουρδέλο. Έτσι και η Παν μέτρησε τις καταστάσεις, πέντε πάνω-πέντε κάτω, ψιλοβαρέθηκε κιόλας να τρέχει απ' το πρωί μέχρι το βράδυ στη δουλειά και...την έκανε συνεταίρο με τη συμφωνία πως αυτή θα αναλάβει όλα τα τρεξίματα με μοιρασμένο το χρήμα.
Τα χρόνια πέρασαν, η Παν ξεκουράστηκε (τώρα τί να λέμε ότι ξεκουράστηκε με δυο γέρους να κάνει τη νοσοκόμα και την υπηρέτρια) και όλα έβαιναν από καλά ως υπέροχα!!!(???)
Ώσπου μια υπέροχη βροχερή και άραχλη νύχτα, μια βδομάδα πριν, χτύπησε το τηλέφωνο...

- Θα φύγω Παναγιώτα είπε, δεν μου φτάνουν αυτά που παίρνω, θα βρω κάτι άλλο να κάνω.
- Καλά...σε καταλαβαίνω, ας βρεθούμε να βάλουμε κάτω τα κιτάπια με τους λογαριασμούς μας να δούμε τί σου χρωστάω και τί μου χρωστάς.

Τα κιτάπια δεν άνοιξαν ποτέ, γιατί η Κάρμεν την είχε κάνει από την προηγούμενη νύχτα -ως άλλος Νταβέλης- παίρνοντας μαζί της μέχρι και τα κωλόχαρτα!

Παραμύθι τέλος
Παναγιώτα υπό διάλυση...

Χριστουγεννιάτικο παραμύθι αγάπης...

Η διάλυση, διάλυση. Τα χρέη και η αφραγκία τα δώρα μου από την Κάρμεν για τα Χριστούγεννα, αλλά το 'χα υποσχεθεί και δεν θα το έχανα με τίποτα!
Χθές λοιπόν, πήρα αλά μπρατσέτα την κόρη μου και ανηφορήσαμε για την Πυλαία με το κασονάκι μας αγκαλιά. Ανάμεσα από πολλές κούτες, παρουσιάστηκε η κυρία Ζαμπέλα, η "οργανώτρια" του παζαριού. Μετά από λίγο ήρθαν δυο κοπέλες ακόμα και αρχίσαμε το στήσιμο, το οποίο βέβαια δεν ήταν καθόλου εύκολο μιας και τα σταντ ήταν πολύ λίγα για να φιλοξενήσουν τα πράγματα που στείλατε όσοι από εσάς ενδιαφερθήκατε για το γεγονός!
Μέσα στα δώρα, διέκρινα την παρουσία της Φαραώνας, της Ντιντι και της αδερφής της, είδα κάτι πολύ όμορφο που νομίζω πως το φιλοτέχνησε η Αχτίδα και το παρόν έδωσε και η Μαρία Τζιρίτα με τα βιβλία της! Είμαι σίγουρη πως και άλλοι ανταποκριθήκανε σ' αυτή την εκδήλωση μα δυστυχώς δεν τους γνωρίζω ώστε να τους αναφέρω.







Οι φωτογραφίες λίγες και γρήγορες γιατί το στήσιμο τράβηξε αρκετές ώρες. Πάραυτα πιστεύω πως η πράξη και το αποτέλεσμα μετράνε.
Επισκεφτείτε το λοιπόν και συνδράμετε όπως μπορείτε. Θα λειτουργήσει ως και την Δευτέρα (22/12) από τις 9 το πρωί εως τις 9 το βράδυ στο Πέτρινο Πυλαίας.

ΥΓ.1 Μην πάω και δεν δω εώς την Δευτέρα τις μαρμελάδες ΜΟΥ, τους κάκτους ΜΟΥ και την κουβερτούλα με το τελείωμα από το χεράκι ΜΟΥ πλεγμένο, να λείπουν... ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΙΝΩ ΚΑΦΕ ΣΤΑ ΜΠΛΟΓΚ ΣΑΣ!
(πλάκα κάνω ε!)

ΥΓ.2 Φωτογραφίες by Μαρία.

Σας χαιρετώ όλους, πάω να συσκεφτώ με τον εαυτό μου τι στο διάτανο θα κάνω με το κακό που με βρήκε και αν δεν βρω λύση, θα δηλωθώ και γω αδέσποτο!

νιαουυυυυυυυυυυυυυυυ

Είναι το μόνο που θα μπορούσα να γράψω, σαν να άναβα ένα κερί στον τάφο του Αλέξη.

"Ας ενδιαφερθούμε για όλα τα παιδιά του κόσμου και όχι μόνο για τα δικά μας"

11 Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά

Καταπάτηση των Δικαιωμάτων των Παιδιών στην Ελλάδα

«Το Δικαίωμα να είσαι παιδί»

«Το Χαμόγελο του Παιδιού» και ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης – Αποστολή Ελλάδος
σας προσκαλούν την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 10:30 π.μ. έως 14:00 μ.μ.
στο Ζάππειο Μέγαρο (Αίθουσα Τύπου) σε Συνάντηση με θέμα
«Καταπάτηση των Δικαιωμάτων των Παιδιών στην Ελλάδα».

www.hamogelo.gr