Κυριακή, Σεπτεμβρίου 13, 2009

Οταν οι αγγελοι χαμογελάνε...

Χάθηκα ε?????
Και θα ξαναχαθώ για αρκετό καιρό μεχρι νά σταματήσω τις επαγγελματικές μου μετακινήσεις, όταν θα αποφασισω που θα μεινω τελικά (αν και, μάλλον θα κατασταλάξω δίπλα σε καποιες πανέμορφες λίμνες) και μόλις θα εχω τον προσωπικό μου υπολογιστή.
Αλλά αυτά δεν είναι επι του παρόντος.
Αυτά είναι σελίδες ενός οδοιπορικού τεσσάρων μηνών που θα σας τα γράψω κάποια στιγμή και, πιστεψτε με, θα διασκεδάσετε με τις απίστευτες περιπέτειες της Παν.

Στο τώρα λοιπόν!
Ηρθα την Πέμπτη το απόγευμα στην Φρανγκφουρτη με το τραίνο απο το Leipzig (θα σας πω άλλη φορα για τις επαγγελματικές διαδρομές μου ανάμεσα σε Ολλανδια και πρώην Ανατολική Γερμανία.
Με ενα εισιτήριο βγαλμένο την τελευταία στιγμή, με μια βαλίτσα που πέταξα το περιεχομενο της στο πάτωμα του δωματίου για να την παρω άδεια μαζί μου και μια απλωστρα με πλυμένα ρουχα στο χωλ του διαμερίσματος να μου χαμογελάνε.
Το τραμ καθυστέρησε, ο οδηγός δεν ειχε ρέστα απο 10ευρω, η Μονίκ άργησε να ερθει να μου φέρει τα χρήματα απο την τράπεζα...και το τραίνο ηταν στην γραμμή!
-Το εχασα, σκέφτηκα και άρχισα να ξανατρώω τα ήδη φαγωμένα νύχια μου.
Δεν το έχασα τελικά!
Μέτρησα τις 4 ωρες ώρες λεπτο με δευτερόλεπτο μέχρι να συναντήσω την αγαπημένη μου...καi κοιμήθηκα μέχρι το Hanau.
Στις 4 και μισή έκλαιγε στην αγκαλιά μου.
-Βρε, σταμάτα να κλαις! Δεν πέθανα, απλά έφυγα. Εμένα έκραζες στην Ελλάδα πως δεν έκοψα τον ομφαλιο λώρο.
Δεν είπε τίποτα, μόνο που πηρε το χρώμα του βατόμουρου απο την προσπσθεια της να μην κλαψει άλλο.

Κι έπειτα βρέθηκα ανάμεσα στα ατομα της οικογενειας μου.
Σε οσους αγαπώ και με αγαπάνε.
Κι ετσι ξεκινήσαμε τον πρώτο γάμο!
Της όμορφης ανηψιας μου, της Αναστασίας.
Τρια κορίτσια είναι ολο μας το βιός! Δυο της αδελφης μου και ενα δικό μου. Η αγαπημένη μου.
Και το ντύσαμε στα άσπρα το κορίτσι μας και το παραδώσαμε στον αγαπημένο της και το αγκαλιάσαμε και μας αγκαλιασε και χαρήκαμε με την χαρά της και κλαψαμε εμείς οι γηραιές κυρίες, που και γαμώ τα συναισθήματα μας, άσχετα αν το παιζουμε ευρωπαιες-ναχαμε να λέγαμε- δεν παυουμε να είμαστε οι κλασσικες Ελληνίδες μαναδες...που με μια πεισματικη εγωιστική άρνηση.....υποκρινόμαστε πως κόψαμε τον ομφάλιο λώρο!

Κι έτσι το ασπροντυμένο κορίτσι μας, κατάφερε και ένωσε την μικρή μας οικογένεια ξανα και μας έκανε να αισθανόμαστε σαν να μην είχαμε χωρίσει ποτέ στο παρελθόν!



Το νέο μου ανηψούδι Tobias Jungclaus







Οταν οι αγγελοι χαμογέλασαν, αναπνέαμε τον ίδιο αέρα με την αγαπημένη μου
Οταν οι άγγελοι χαμογέλασαν, η ανηψια μου εδινε τους όρκους αγάπης και αφοσίωσης, απαστράπτουσα μέσα στο λευκό της φόρεμα.
Οταν οι αγγελοι χαμογέλασαν, είπα για άλλη μια φορά πως ...αξίζει να ζούμε για αυτές τις λίγες αλλά υπέροχες μοναδικές στιγμές!

12 σχόλια:

Άστρια είπε...

Παναγιώτα μου!!!!!

Καλώς ήρθες!!!!

Πόσο χαίρομαι που ξαναήρθες, έστω για λίγο από ότι καταλαβαίνω, και μάλιστα σε στιγμές που άγγελοι στα λευκά, χαμογελούν γύρω σου χαρίζοντας ευτυχία:))
Να ζήσουν ευτυχισμένα τα παιδιά, και καλή, πανέμορφη τύχη στην αγαπημένη σου:))

Να είσαι καλά όπου και νάσαι, όπου και να πας!
Πόσο όμορφα είναι, μετά από τόσο καιρό, να μιλάμε σαν να ήταν χθες που έφυγες, όπως συμβαίνει με τους φίλους που μπορεί ακόμα και χρόνια να έχουμε να τους δούμε και όταν βρισκόμαστε είναι σαν να μην πέρασε ούτε μία μέρα:))

φιλάκια πολλά και μια μεγάλη αγκαλιά καλωσορίσματος:)))

Maria Tzirita είπε...

Καλώς το κορίτσι μας! Χαίρομαι που διαβάζω ευχάριστα, πάντα τέτοια να'χετε! Να ζήσουν οι νεόνυμφοι κι εσείς να τους καμαρώνετε πάντα! Άντε, κι όταν αποφασίσεις πού θα μείνεις τελικά, ενημέρωσέ μας για τις περιπέτειές σου! Σε γλυκοφιλώ Παναγιώτα μου!

panagiota είπε...

@@@ Aστεράκι, μου λειψατε πολύ ολοι εσεις οι αγνωστοι και γνωστοί φίλοι μου.Τώρα με τον γάμο βρήκα λίγο χρόνο και διαδέσιμο Π/Σ για να σας γράψω τα ευχαριστα μου.Σήμερα το βράδυ γυρίζω πίσω κι ίσως πάλι περάσει καιρός μέχρι να τα ξαναπούμε.
Σευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές σου στα ανηψούδια!
Φιλιά πολλά και ανταποδίδω την αγκαλιά!!!!!!!!!!!

Roadartist είπε...

Τι όμορφα!!!!

Να είσαι καλά, να περνάς πανέμορφα!

Τα παιδιά να ζήσουν και να είναι πάντα τόσο ευτυχισμένα!!

"μάλλον θα κατασταλάξω δίπλα σε καποιες πανέμορφες λίμνες"

μμμμμμμμμμ κάτι μου λέει πως έκανες πολύ καλά που έφυγες.. ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!

panagiota είπε...

@@@ Καλως σας βρήκα Μαρία. Ευχαριστώ για τις ευχες,τις διαβίβασα ήδη στα παιδιά.Σου εύχομαι κι εγώ να είσαι πάντα δημιουργική και να έχεις επιτυχίες στα βιβλία σου.
Κάποια στιγμή όντως πρέπει να μείνω κάπου σταθερά αλλά δεν εξαρτάται μόνο από μένα.Οι chefs (αφεντικά) αποφασίζουν.
Σε γλικοφιλώ κι εγώ Μαρία μου!!

panagiota είπε...

@@ Αρτιστούλααααα,είσαι καλά κορίτσι μου?
Τα παιδιά δείχνουν πολύ ευτυχισμένα αν και ζούνε μαζί 3,4 χρόνια.
Πραγματικά ήταν από πολλές απόψεις καλό που έφυγα,άσχετα αν εδώ δουλευουν σε τρελλούς ρυθμούς, και φυσικά όχι με τις Ελληνικές αμοιβές.
Οσο για λίμνες και ποτάμια,εδώ είναι ένας παράδεισος.Ουτε φωτιές, ούτε αποκαίδια, ούτε το πνιγηρό μπετόν.
Φιλιά πολλά και αγκαλιές σου στέλνω.

Dee Dee είπε...

Τι ομορφες στιγμες!!!

Οταν το ζευγαρι ειναι ερωτευμενο συγκινουμε παντα στους γαμους! Ειναι υπεροχο συναισθημα!

Και μας μας ελειψες και περιμενουμε να ακουσουμε ολες τις ιστοριες της Παν στο εξωτερικο :):):)

Καλη εβδομαδα Παναγιωτα μου!!

faraona είπε...

Αντε καλε που εισαι?Αραξε επιτελους σ ενα σπίτι να τα λέμε...Αχ ρε Παναγιώτα τσιγγανα καρδιά!φιλιά πολλα να σου ζήσει το νέο ζευγάρι και νάσαι πάντα καλά!

Αθανασία είπε...

Παναγιώταααα!επιτέλους ήρθες καλώς όρισες!...ευχάριστα νέα βλέπω...μπράβο να ζήσουν τα παιδιά να ναι ευτιχισμένα,και με υγεία χαρά κ ευτυχία ό,τι καλύτερο τους έυχομαι...περιπέτιες και συχνές μετακινήσεις βλέπω τελευταία ε;;..ε, αυτά έχουν τα ταξίδια... έυχομαι να επιστρέψεις σύντομα κοντά μας με πιό πολλά νέα,μας έλειψες....

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Στις λιμνούλες, στις λιμνούλες φιλενάδα μου, εκεί να μείνεις. έτσι θέλω να σε φαντάζομαι να ζεις, σε ήρεμους και όμορφους τόπους.

Περιμένω τηλεφώνημα σου.
Δώσε ξανά τις ευχές μου στα νιόπαντρα, και ένα γλυκό φιλί στην αγαπημένη σου.

Σε σκέφτομαι και μου λείπεις. Θέλω να είσαι και να νιώθεις καλά.

patsiouri είπε...

Nα σας ζήσουν!!!!!!
Οταν βλέπω γαμπρό με κοτσίδα, πάντα υποπτεύομαι ότι είναι μια χαρά παιδί!!!!!!!!1