Μακεδονία-Πελοπόννησος...Αλέ-ρετούρ...

Εφυγα μια ώρα μετά το μεσημέρι στα μέσα του Αυγούστου.
Το τραίνο έσφυζε από ποικιλίες εθνών και ηλικιών.Το ελληνικό τοπίο φλεγόταν μέσα στο καμίνι του αυγουστιάτικου ήλιου.
Ταξίδεψα παρέα με την Ινές Σοάρεθ και μέσα από τις δικές της διαδρομές έφτασα από το Περού στο Σαντιάγο της Χιλής πριν φτάσω ακόμα στην Αθήνα,με μόνες στάσεις εκείνες,για τσιγάρο μαζί με τους αμετανόητους καπνιστές,στο ένωμα των βαγονιών.

Στην Αθήνα έχασα τον προαστιακό για την Κόρινθο,γιατί εμείς στον Βορρά δεν έχουμε τέτοια τραίνα βρέ παιδιά,κι εγώ ο "βλάχος"δεν ήξερα πως ανοίγει με το κουμπί η πόρτα.
Με τα πολλά λοιπόν πήρα το επόμενο και στην Κόρινθο αγκάλιασα την Μαριαλένα και τον πατέρα της που μου έφερε ο αφιλότιμος και κάτι πανέμορφα ροζ-λιλά Λίλιουμ και με ξέρανε(Εμ!!!έτσι είναι οι"νεαροί"του παρελθόντος.Ξέρουν καλά το παιγνίδι της γοητείας!Στα υπ'οψιν ήταν ιπτάμενος,αλλά είναι ακόμα τζέντλεμαν.Μάλλον γι'αυτό γοήτευσε την πλωτάρχη-Ρένα και τον παντρεύτηκε.

Υπέροχες μέρες,με εξορμήσεις στα Καλάβρυτα(Αντρέ γιατί μόνο το άγαλμα είναι στην φώτο?Εμένα δεν με έβλεπες?)στον ναό της Ηρας,στο Ξυλόκαστρο,που ομολογώ πως μ'εντυπωσίασε(και ο Ρέμος μαζί)ταβλάκι,ουζάκια με ατζούρι και παστή σαρδέλα,μπάρμπεκιου,θάλασσα και ευωδιές του κήπου,ατελείωτες συζητήσεις μέχρι εγειρομένης ανατολής,ταρώ,Ι-τσινγκ και ανταλλαγή απόψεων πάνω σε βιβλία που άφησαν εντυπώσεις και ερωτηματικά κι εκείνοι οι μεταμεσονύκτιοι διάλογοι με την Αρτεμη-αρτεμούτσα-μούτσα σε διάφορες κραυγές και τόνους ανθρώπινους και σκυλίσιους(ένας αχταρμάς)που μας έφτιαχνε παραπάνω την διάθεση.
Χαλαρά και ανθρώπινα όμορφα ήταν όλα μέχρι...που αρχίσαμε να βλέπουμε τις πρώτες πύρινες λάμψεις από το"πριβέ"μπαλκόνι(η αδυναμία μου ήταν αυτό το μπαλκονάκι)
Κι έπειτα έγινε κομμάτι της καθημερινότητας μας και μια σκιά ενός αναπάντητου γιατί,ενω εφτανε η ώρα της επιστροφής μου.
Κι εγώ η αθεόβοφη σταφύλια πήρα μόνο σουβενίρ απο την Πελοπόννησο μαζί με την μυρωδιά της καμένης γής και την ανάμνηση των πυροσβεστικών που έπαιρναν νερό λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι.

Γύρισα....
Με την ανάμνηση των ανθρώπων που με αγκάλιασαν σαν δικό τους άτομο και την πίκρα για όσους και όλα που χάθηκαν....
....εδώ με περίμεναν οι αγαπημένοι μου και το ανηψούδι-βαφτιστήρι με τον βαλκάνιο.Μούρλια άτομο ο Ιβάν.Εκτός από τους έλληνες φιλόσοφους που ξέρει,(είναι βοηθος καθηγητή της φιλοσοφίας στην Γερμανία)ξέρει να ψήνει και τυροπιτάκια....έτοιμα!

Και πέρασα κάποιες στιγμές απο την μπλογκογειτονιά,και είδα και τι δεν είδα.Μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο.Ολοι δίνουν γνώμη και έχουν άποψη,ολοι πολιτικοποιήθηκαν.Ολοι θέλουν να σώσουν τον κόσμο αλλά ακόμα δεν έχουν αποφασίσει ποιός θα τους σώσει από τον εαυτό τους.Ετικέτες και επιγράμματα σε ποστ προς άγρα ακροαματικότητας.Ατομα που το 1970 ήταν ακόμα ωάρια ανασκαλεύουν τα τραγούδια που μιλούσαν για την αφύπνιση της ελληνικής συνείδησης και κομπάζουν ως πολυπράγμονες μέσα από τα ελάχιστα ακούσματα που είχαν απο γονείς και φίλους.

Ξυπνήστε ωρεεεεεεεεεεεεεε!Για την καμένη Ελλάδα μιλάμε και τους καμένους-καυμένους Ελληνες.Οχι για κόμματα και αρχηγούς.
Αν θέλετε να κάνετε την προσωπική σας επανάσταση κάντε την με σεμνότητα και αυτοσεβασμό.Σπάστε την αλυσίδα του dna της ηλιθιότητας.
Αν θέλετε να κάνετε μαζική επανάσταση υπάρχουν άτομα οδηγοί.
Αλλά επιτέλους κόψτε το λακριντί του"νάχαμε να λέγαμε"
Γράψτε για τα Πράντα ιμιτασιόν παπούτσια που φοράτε,για την Μύκονο που πήγατε στο Γιωτ-κλαμπ.Γράψτε για τον Κοέλο που σας εξιτάρισε με τον Αλχημιστή,γράψτε για νύχτες με πανσέληνο....κι αφήστε τις"επαναστάσεις"για εκείνους που κοιμούνται και ονειρεύονται τους κάδους ανακύκλωσης και όχι το επόμενο μοντέλο της Mercedes.

Μέσα σε όλο το"πλήθος"ξεχώρισα τον"απ'αλλού"Εχει τσαγανό και ενδιαφέρον για τον τόπο μας.Με λίγα λογια το παλεύει παντί τρόπω.
Τον "Alloufan marx"Είναι καυστικός και απόλυτος στις απόψεις του.Τα λέει κι αυτός"ντεκλαρέ".
Ο παράφωνος είναι πάντα στο είδος του.Εμμένει στα πιστεύω του και δεν περιδιαβαίνει απο'δω κι εκει όπως κάνουν κάποιοι άλλοι.
Διαβάστε τους.
Αξίζουν την προσοχή.....

..και για όσους θέλουν να πάψουν να είναι ακόμα τα πειραματόζωα στο μέγα εργαστήρι του μέγα Ελληνικού βασιλείου ας δοκιμάσουν τον "άνεμο της αλλαγής"