Σάββατο, Μαρτίου 31, 2007

Kατα της βιας....

Ξημερωνει Σαββατο λιγες μερες πριν αρχισουν τα Παθη Εκεινου,που εδωσε την ζωη του για να υπαρξει αγαπη και ειρηνη μεταξυ των ανθρωπων!
Κι ομως η Βια κυριαρχει στην ζωη μας.
Δεν θα πω τιποτα αλλο...
Τα λενε αναλυτικα και πανανθρωπινα οι:parafoniades και marialena!!!
Διαβαστε τους....
Αξιζει τον κοπο!!!!!

Τετάρτη, Μαρτίου 28, 2007

Το γραμμα που σου υποσχεθηκα.....σελιδα 2

...περνουσε ο καιρος μεσα απο τις θυελλες της καθημερινοτητας μου,κι'εσυ ειχες γινει μια αναμνηση κι'ενα θολο παρελθον.Ξεθυμαναν τα τηλεφωνηματα και τα μηνυματα κι επεσε η σιωπη αναμεσα μας.
Ειμασταν πια δυο ξενοι.Εμεις οι ξενοι,που ποτε δεν γνωριστηκαμε,γιναμε πιο ξενοι κι απ' τους ξενους!
Ηξερα το ¨γιατι"και γι'αυτο εβαλα τον εαυτο μου σε διαθεσημοτητα.Ειχαν αρχισει να τριζουν τα θεμελια της βολεμενης σου ζωης.Εφταιγα?εφταιγες?ποιος ειναι ικανος να κρινει την πραξη?Το αποτελεσμα μετραει παντα!!!
Και το αποτελεσμα με πεταξε σαν το αδεσποτο γατί να ψαχνω στους σκουπιδοτενεκεδες.Μονο που εκεινο ψαχνει για τροφη...Εγω εψαχνα το"γιατι?"Μου πηρε καιρο να το καταλαβω και να το ανακαλυψω αλλα τα καταφερα.Εφυγα απο τις ονειροφαντασιές μου και βρηκα την εξοδο απο τον λαβυρινθο,οπου κυνηγουσα τα οραματα και τα παροραματα μιας πλασματικης ευτυχιας.
Κι'οταν καταφερα και ξεσκονισα τον κραθρεφτη της ψυχης μου απο τα λαμπερα αντανακλωμενα ειδωλα μιας αμφιλεγομενης ερωτικης-φιλιας αποδεχτηκα την φυγη σου και....ακολουθησα τα βηματα σου...και χαθηκαμε..σαν να μη γνωριστηκαμε,σαν να μην υπηρξαμε ποτε....

Παντα σε σκεφτομουν και παντα ηταν με νοσταλγια αγαπης.
Χρειαστηκε πολυ μεγαλο σθενος ψυχης για να γραψω εκεινο το το μηνυμα μετα απο 2 χρονια.Θυμασαι?
"τους φιλους τους διαλεγουμε,κι'οταν τους αγαπαμε τους κραταμε,αλλοιως τους πεταμε.Ημουν τοσο αχρηστη φιλη και με πεταξες?"
Εχω κρατημενη την απαντηση σου.
Τιποτα συγκεκριμμενο..Κατι να αιωρειται στο κενο.
Δεν αναφερθηκαμε στα συμβαντα του παρελθοντος.Ουτε εκεινη την χρονικη περιοδο,ουτε εως τωρα.
Καποιοι λενε πως ειναι καλυτερα ετσι! δεν συμφωνω...
Ο,τι προσπαθουμε να "κοιμησουμε"δεν θα το ρυθμισουμε..
Κι ο,τι αγαπαμε παντα θα το ποναμε.
Ο,τι δεν μπορουμε να δουμε,δεν σημαινει πως δεν υπαρχει...
Κι'ο,τι"εγινε"για παντα θα μας ακολουθει....

Η ζωη μας χωριζεται στην γη της πιστης και στην γη της απελπισιας.Αυτες τις δυο τις ενωνει μια γεφυρα.Η ΕΛΠΙΔΑ....
Οταν σταματησα να ελπιζω,εκλεισα τα ματια,αφησα το αιμα να τρεχει απο τις πληγες της ψυχης μου,απλωσα τα χερια στον ηλιο που ξεπροβαλε απο την ανατολη και ακολουθησα το κοκκινο μονοπατι που χαραζαν οι πορφυρες αιματινες σταλαματιες που εσταζαν οι πληγες μου.
Περασα την γεφυρα αγαπημενε μου κι αρχισα να ελπιζω ξανα....
Εφυγα απο την γη της απελπισιας...

..συνεχιζεται

Παρασκευή, Μαρτίου 23, 2007

Τα λεφτά μου δίνω όλα για ένα tango

Οι "Tango Seduccion" στη Θεσσαλονίκη, Μάρτιος 2007

Image Hosted by ImageShack.us

Image Hosted by ImageShack.us

Image Hosted by ImageShack.us
Η προετοιμασία

Image Hosted by ImageShack.us
Η Αλεσάντρα με την ωραία φωνή


Η όμορφη


Η γλυκειά Έστερ



O "I love Greece"


Ο χαρούμενος


Ο ντροπαλός και το όμορφο χαμόγελο


Ο ήσυχος




Ο δημιουργός και πρώτος χορευτής της υπέροχης παράστασης

Παρασκευή, Μαρτίου 16, 2007

Επτα ταινιες που μου θυμιζουν...

...την γιαγια μου να συγκινειται με την Σκαρλετ ο'xαρα στο "οσα παιρνει ο ανεμος"

..Τον πατερα μου να με τραβολογαει σε οποιο σινεμα παιζοταν"Η γεφυρα του ποταμου Κβαι"και να σφυριζει μετα στο σπιτι το γνωστο σφυριγμα της ταινιας!

...την αδερφη μου σε θερινο σινε με πασατεμπο,να εκστασιαζεται με την Κατριν Ντενεβ στην "ωραια της ημερας"

...τον πρωην συζυγο μου που εκανε πολυ καλες κινηματογραφικες επιλογες!Mια απο τις καλυτερες ηταν το"all that jazz"του Βob Fosse

....ενα απο τα πολλα αδεσποτα που μαζεψα μια βροχερη χειμωνιατικη νυχτα μετα το υπεροχο "blade runner" που ειχα δει!!!!

...την ιταλια-οπου εφαγα τα νιατα μου-με το αξεχαστο "1900" του Βertolucci....

και
.....εμενα...στον μεγαλο σεισμο της Θεσσαλονικης μεσα στο ημι-υπογειο χειμερινο-θερινο σινε Αθηνα να βλεπω το "και οι θεοι ηταν αστροναυτες"του Νταινικεν και να σειεται η γη!!!!!

Η προσκληση ηταν απο την αγαπημενη Μαριαλενα!!
Ειμαι πολυ καινουρια στα blog και δεν εχω "κυκλο" για να κανω προσκλησεις.

Για οσους το διαβασετε,ευχαριστω προκαταβολικα που μοιραστηκατε τις αναμνησεις μου.....

Δευτέρα, Μαρτίου 12, 2007

Τρεις βραδυες με τους"Tango seduccion"

Παρασκευη απογευμα χτυπαει το τηλ.
Κατερινα:Μια καλησπερα γρηγορα θα σου πω,αλλα εχω ενα προβλημα(η Κατ.ειναι υπευθυνη δημοσιων σχεσεων σ'εναν ομιλο κινηματοθεατρων στην Θεσσαλονικη)
Παν:λεγε,τι τρεχει?Σε ακουω αναστατωμενη..
Κατ:Εχουμε παρασταση σημερα και η αμπιγιεζ μας εχει εξαφανιστει.Ξερεις καποιον-καποια που μπορει να ερθει?
Παν:Ασε να σκεφτω,κατι θα βρεθει,αλλα ρε Κατ,τι κανει η αμπιγιεζ?Ετσι για να ξερω!Θα ρωτησω την Ολγα αν μπορει να ερθει!
Κατ:Η αμπιγιεζ βοηθαει στα καμαρινια τους καλλιτεχνες με τα ρουχα τους,βρες κατι γιατι χανομαι.....
Κλεινω το τηλ. παιρνω την Ολγα,δεν μπορει να παει.Ψαχνω απο'δω,ψαχνω απο'κει τιποτα........Ξαναχτυπα το τηλ.
Κατ:Ελα ,τι εγινε?
Παν:Τζιφος,τιποτα,,,
Κατ:Θα ερθεις εσυ τοτε.....δεν θα με αφησεις ακαλυπτη....
Παν:βρε Κατ σοβαρεψου.Τι στην τυφλα μου θα κανω εγω εκει?
Κατ:Αχ ελα σε παρακαλω και θα σου πω τι θα κανεις...
Παν:Καλα,ασε με να το σκεφτω...
Στα τηλ,που χτυπουσαν συνεχεια απο την Κατ.ειπα"αντε ας το παρει το ποταμι"...και πηγα.....
Τρισευτυχισμενη η Κατ.και ευτυχισμενη επισης η Γλυκυτατη Εστερ που ειχε καπου στα 30 πουκαμισα για σιδερωμα και αρκετες βαλιτσες για τοποθετηση στα κρεμασταρια...
Ηταν αργα το βραδυ της Παρασκευης οταν η Κατ.με βεβαιωσε οτι ολα πηγαν καλα και θα ηθελε να παω και αυριο!!!!
Ρε γαμωτο,-σκεφτηκα-τι μου επιφυλασει η μοιρα μου? Να κανω δουλειες που δεν ξερω?
Σαββατο:η Κατ ηρθε και με πηρε απο το σπιτι.Φοβηθηκε μαλλον μην την κοπανησω.
Καμαρινια και παρασκηνια παλι.Τιποτα δεν εχει να κανω σημερα!!!
Ειναι τοσο τακτικοι και υπευθυνοι οι Αργεντινοι που δεν αφηνουν ουτε χαρτακι πισω τους.Θαυμασα την καθαριοτητα και την ταξη τους!!
Παω λοιπον να δω την παρασταση!!!
Τι να πω? Καμια λεξη δεν μπορει να την περιγραψει(οσοι το ειδαν ξερουν την μαγεια)!!
Η μεταμορφωση των ανθρωπων σε ειδωλα θεων!
Η επιθυμια δοσμενη μεσα απο το tango!
Ο εναρμονισμος της γλωσσας του σωματος με την καρδια!
Δεν μιλανε,χορευουν κατω απο τους ηχους της μουσικης της πατριδας τους και εκπεμπουν συναισθηματα αγαπης,παθους,μισους,πονου...μια συνεχης υπερδιεγερση ψυχικης εντασης και εκφρασης,!!!
Κυριακη:(βρεχει σημερα κι ολοι εχουμε το αγχος μηπως και δεν στεγνωσουν τα λευκα πουκαμισα).Εχουμε γινει πια μεσα στα καμαρινια μια οικογενεια.
Με καποιους εχω περισσοτερες επαφες.Προσπαθουμε να συννενοηθουμε με τα απαισια αγγλικα μας και την παντομιμα.Τα καταφερνουμε ομως,γιατι οι ανθρωποι παντα μπορουν να συννενοηθουν μεταξυ τους οταν δεν υπαρχει κακια και κομπλεξαρισμος.
Ο Gustavo Russo μιλαει αψογα αγγλικα.Ειναι υπεροχος χορευτης,ευγενικο,γλυκο και χαρισματικο ατομο,φοβερα ειλικρινης με οτι τον ενοχλει.Τον Θαυμασα και τον θαυμαζω ακομα μεσα απο τα λογια που ανταλλαξαμε....και την πορτα που μου εκλεισε στα μουτρα οταν διαφωνησαμε για κατι.
Θυμασαι τι σου ειπα οταν δεν βγαλαμε συννενοηση μεσα απο τα κατεδαφισμενα αγγλικα μου?Ηοnestly i keep the photos just for me.Το υποσχεθηκα και θα το τηρησω.
Σας στελνω τις ευχες μου και την αγαπη μου εκει στο Ισραηλ που ειστε τωρα...
Ενα φιλι για την πρασινοματα γλυκεια Εστερ!
Φερναντο,να χαμογελας παντα μ'εκεινο το υπεροχο χαμογελο σου!
Γκουσταβο χαιρομαι που σε γνωρισα και ειδα εκεινο το ονειρικο ξεσπασμα κινησεων που με εκανε να μεινω αφωνη οταν χορευες!!!!
Να ειστε καλα ολοι σας "tango seduccion"
Ευχομαι να σας ξαναδω....



Ε... μια φωτο απο τις πολλες θα την βαλω...

L'Alma dell Tango!

I keep the others just for me

Τρίτη, Μαρτίου 06, 2007

Το γραμμα που σου υποσχεθηκα.....

1999-Ημερες του Πασχα.
-Οι γονεις μου ηρθαν στην Γερμανια για τις αγιες τουτες μερες.Στην οικογενεια της αδελφης μου και φιλης σου.
Εμεινα μονη-η κορη μου λειπει εκτος πολης σε συγγενεις στην εξοχη-.Παρεα μου,παντα οι γατες που για σενα ειναι αδιαφορες.(ξερω πως εχεις προτιμηση στα σκυλακια)
Κυριακη της Αναστασης:Ειστε ενα μεγαλο χαρουμενο τραπεζι στην αυλη της αδελφης μου και γιορταζετε 'αλλα ελληνικα!Μεσημερι ηταν που χτυπησε το τηλ.Ανταλλασω ευχες με τους δικους μου,με γνωστους απο τα ταξειδια μου στην Γερμανια και ξαφνικα...η μπαταρια παθαινει blackout...και η συσκευη ειναι μουγγη πια!!
Σε λιγο χτυπαει το κινητο και βλεπω ενα αγνωστο νουμερο Γερμανιας.Απανταω ...και μιλαω με την μανα μου,Μου λεει πως προσεφερθεις να διαθεσεις το κινητο σου.Μιλαμε και μαζι μετα...αρκετη ωρα...
Δεν θυμαμαι αν γνωριστηκαμε πριν,οταν ερχομουν τακτικα,δεν θυμαμαι να σε ηξερα δεν θυμαμαι τι ειπαμε,....το μονο που θυμαμαι ειναι πως αρχισαμε να μιλαμε....
Τακτικα μιλουσαμε στο τηλ.Χαχανιζαμε ,λεγαμε τα οικογενειακα μας,με ρωτουσες ποτε θα ερθω επανω κι ολα ηταν αρμονικα και φιλικα ταιριασμενα.
Τον Αυγουστο πηρα τα υπεροχα σου λουλουδια μεσω interflora για την γιορτη μου.Ηταν διαλεγμενα ενα προς ενα συμφωνα με τις προτιμησεις μου εκεινα τα 45 ξεχωριστα ειδη και χρωματα!Χαιδεψα πολλες φορες τα βελουδινα πεταλα τους εκεινη την μερα!
Και περνουσαν οι μερες οταν η φιλια μας αρχισε να παιρνει διαφορετικη χροια!
Ανοιξη εμπαινε και παλι.Εγω προσπαθουσα να στησω ενα καινουριο μαγαζι κι'εσυ "εκει μακρια"ησουν ο συμβουλατορας και ο παρηγορητης μου,ο φιλος και ο αδελφος που μπορουσα να του ανοιξω την καρδια μου!!!
Τοτε αρχισα να σ'ερωτευομαι.....
Κι ηταν υπεροχο αυτο που ενοιωθα.Μου εδινε ωθηση,ελπιδα,δυναμη.....εσυ τα δημιουργουσες αυτα αγαπημενε μου φιλε!!!
Κι ηρθε ο Ιουλιος και μαζι του κι εσυ,στην Ελλαδα!!!
Θυμασαι???
Με πηρες τηλ.για να ερθω στην Υδρα.
"Χρειαζομαστε μουτσο για το ιστιοφορο"μου ειπες και γελαω ακομα οταν το θυμαμαι.
"Σκαρφαλωνω σαν την μαιμου στα ξαρτια οταν μπαταρει ο καιρος"σου ειπα και σε θυμαμαι ακομα να γελας.
Δεν μπορεσα να ερθω!!Δεν υπηρχαν εισητηρια.Ισως ετσι επρεπε να γινει!!!Καλυτερα ετσι γιατι καπετανισσα δεν θα γινομουν ποτε.Παντα ο μουτσος να πλενει το καταστρωμα θα ημουν και η μαιμου που σκαντζαριζε και περιμενει την μπανανα ωσαν αμοιβη για ο,τι εκανε....
Μ'επαιρνες τηλ.αργα το βραδυ.Μου ελεγες :ακου το κυμα,νοιωσε τον ανεμο,ονειρεψου,εγω ειμαι εδω...μαζι σου!
Κι αρχισα να σε ερωτευωμαι ακομα περισσοτερο,χωρις να σε ξερω,χωρις να σ'εχω δει...
Η Δ. ειπε πως συναντηθηκαμε στο απωτερο παρελθον,αλλα δεν το θυμαμαι.
Εφυγες και ξαναηρθες τον Αυγουστο ή Σεπτεμβριο στην Κρητη.
Θυμασαι?
Κοιμομουν στην μπανιερα οταν με πηρες τηλ.για να μου πεις πως ηρθες με την Μ. στην Κρητη!Ξανακοιμομουν στην μπανιερα οταν φοβηθηκες μην πνιγω.Η φωνη σου εγινε κεραυνος στο ακουστικο για να με κανεις να ξυπνησω.Αχχχ..τι γλυκα ειχε εκεινος ο υπνος!!!(Εκεινο τον καιρο μονο στο μπανιο ειχα ωρα για να πλυθω ...και να κοιμηθω!!!)
Κεινες οι μερες ηταν αφορητα πικρες και χωρις ελεγχο.Μεσα απο τα προβληματα, επαγγελματικα,οικονομικα και σκατο-μηδενισμενα,ερωτικα ανυπαρκτα θεματα στην ζωη μου ,ησουν το χερι που ακουμπουσα,η λεξη που περιμενα να ακουσω,ειχες γινει η αυρα της ταλαιπωρημενης ψυχης μου.Η μαλλον η αδελφη ψυχη μου!!!Και ηταν μονο η φωνη σου μεσα απο το ακουστικο!!!Και μου ηταν αρκετο για να παρω δυναμη και να συνεχισω.Να συνεχιζω....
Κι εκει πανω αρχισα να κανω τα λαθη.Ξεχασα οτι ανηκεις αλλου!!!!Η ισως και ηθελημενα να το προσπερασα.Δεν σε διεκδικησα ποτε!Την αδελφη-ψυχη μου εψαχνα οταν χαθηκα στις ατραπους και τους λαβυρινθους της μοναχικης καιχαμενης υπαρξης μου.Θυμαμαι ακομα φιλε μου εκεινο το καλοκαιρι!!!Φθινοπωρο μαλλον εχοταν.
Μετα τα μεσανυχτα εγινε το μοιραιο τηλεφωνημα.Εγω δουλευα κι εσυ διασκεδαζες!!!Εγω εδω ...εσυ στην Κρητη για διακοπες!
Δικο μου το λαΘος.Δεν επρεπε να λειτουργω μεσα απο τα μη κατευθυνομενα συναισθηματα μου.Τι θα μπορουσε να αλλαξει?Τιποτα!!!
Εισεπραξα και αποδεχτηκα την αρνηση και την προδιαγραμμενη φυγη σου.Αρχισα να απομακρυνομαι κι εγω γιατι δεν ηξερα τι αλλο να σου πω πια αγαπημενε μου φιλε.Φοβομουν μην κανω περισσοτερο κακο,οχι μεσα απο αγνοια αλλα μεσα απο τα"θελω"μου.Κι ετσι σιγα-σιγα χαθηκαμε...Ξεθυμανε η αναζητηση της αμφιδρομης ανθρωπινης ελξης...και γιναμε δυο αγνωστοι!!Εμεις!!!
Που καναμε το"συρμα"να δονειται μεσα απο την κβαντικη ενεργεια που αντανακλουσαν οι αναζητησεις μας!!
Μεχρι που ξαναβρεθηκαμε παλι,πισω απο ενα συρμα...ποτέ δεν βρεθηκαμε απο κοντα!
Πανε 2 χρονια περιπου που τα ξαναλεμε.Δειλα-δειλα βαζοντας μετρο και οριο στην φιλια μας.Σου υποσχεθηκα να σου το γραψω το"γραμμα"φιλε μου.
Μολις αρχισα φιλε μου...
Στον προλογο ειμαι ακομα.......
Κι ετσι,πολυ απλα,μεσα απο καποια ανεξηγητα"γιατι"μεσα απο τις απορειες μας και μεσα απο τις συνηδειτοποιησεις μας θα το συνεχισω αυτο το"γραμμα"
Ξερω οτι θα το διαβασεις....
Σου το υποσχεθηκα....


συνεχιζεται......

Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2007

αισθήσεις και αισθήματα...-2-

...κι ηρθε επιτελους η ανοιξη!

Τα χιονια ελυωσαν και αρωματα καινουρια πλανιοταν στον αιθερα!
Οι ηχοι αποκτουσαν ονοματα,καθε μερα μεσα απο τα τα οσφρησματα της περιεργης μυτουλας μου.

Ακουγα....και μετα μυριζα.....
-Την Διαλεχτη να φωναζει για το αργοφτασμενο γαλα...(φωνακλου και αφεντρα η κυρα)και μυριζα το φρεσκοχτυπημενο βουτυρο και το κατσικισιο τυρι!
-Το τριζοβολιμα του ξυλου στη φωτια..και την μυρωδια του πευκου και της βελανιδιας!
-Το καρβουνο να σκαει,μεσα στο σιδερο...και τα φρεσκοσιδερωμενα ασπρορουχα!
-Το νερο να χυνεται στην σκαφη...και το πρασινο σαπουνι να αφηνει την μυρωδια του σ'ολο μου το μικρο κορμακι!
-Το τσαπί της Τασιας να σκαβει εξω απο το παραθυρι της καμαρας μας...και το αρωμα των λουλουδιων που εσπερνε να με τυλιγει μαζι με τα απαλα της χερια...
-Την πορτα ν'ανοιγοκλεινει με θορυβο αργα το βραδυ....και την τραγιλα που κουβαλουσε ο μπαρμπας σαν,δευτερο πετσι επανω του,να ποτιζει ολο το σπιτι με μια αψυα,παραξενη μυρουδια!
Μεχρι και τον φοβο της Φροσως μυριζα,οταν την ακουγα να νιαουριζει απεγνωσμενα για να μπει στο σπιτι.Εκεινη η μυρωδια ηταν πικρη και ανονομάτιστη.Μαζευομουν σαν μια μικρη σαρκομπαλιτσα-στην ιδια θεση,σαν να ζουσα ξανα στην φυλακη μου-κι ετρεμα,θελοντας να κλαψω,χωρις να ξερω το"γιατι".Κι'οσο μου προκαλουσε εναν ακατονομαστο πονο,τοσο περισσοτερο ανοιγα τα ρουθουνια μου για να την μυριζω....Ηθελα μαλλον να εμπλακω μεσα απο την απειρια μου,στους ιστους της θλιψης,Τοτε,μονο την μυριζα!Αργοτερα εμαθα πως ο ΦΟΒΟΣ της εγκαταλειψης και της αρνησης εχει ενα ιδιαιτερα πικρο αρωμα!!!Σ'αυτο το αρωμα εδωσα ονομα απο τοτε"θλιψη"..Κεινο λοιπον φοβοταν η Φροσω?Μην την ξεχασουν?μην την εγκαταλειψουν μονη?"μην την αφησουν"εξω"απο την ζωη τους,χωρις αγαπη,στοργη και χαδι?χωρις ανθρωπινο χερι να την αγκαλιαζει?
Εκλαψα ησυχα στο μαξιλαρι μου εκεινο το βραδυ κι εδωσα ορκο να μην εγκαταλειψω ποτε κανεναν που εχει την αναγκη μου(το τηρησα εως την σημερον).Ειδα πολλες αποχωρησεις και εγκαταλειψεις στην ζωη μου.Τις εκλαψα και μετα..οπως και τοτε...Μονη,αγκαλια με το μαξιλαρι.Εδινα παντα μια δικαιολογια.Και για μενα και γι'αυτες.Ολα οσα μου επεφεραν την"θλιψη"τα αποδεχτηκα σαν τις εποχες που διαδεχονται η μια την αλλη,σαν τις προβατινες που γεννανε καθε χειμωνα,σαν την μανα μου που ακομα σπερνει λουλουδια,σαν τον πατερα μου που λεει:εζησα και δημιουργησα"θα"φυγω" ευτυχισμενος,διοτι κατι επραξα κι εγω στην ζωη μου.Ετσι ειμαστε τελικα εμεις οι ανθρωποι!!!δεν χρειαζονται πολλα για να ειμαστε ευτυχισμενοι.Αγαπη μονο μας χρειαζεται!!!........................

-Αλλά εκεινο που μ'εκανε να θελω να βγω εξω απο τις πανες μου ηταν η δικη μου μυρωδια,απαισια και αηδιαστικη,που ερχοταν μ'εναν ηχο σαν απο την κοιλια μου να ακουγοταν χιλιαδες"μπεεεεεεεεε"και μια μετεπειτα ανακουφιση.Και να... ερχοταν η Τασια και τα κανονιζε κατα πως ηξερε αυτη,και εξαφανιζοταν εκεινο το απαισιο αρωμα που δεν ειχε δωσει ακομα ονομα στους ηχους των χιλιαδων "μπεεεεε"

-Κι ηρθε καιρος, αργοτερα που ακουσα την Τασια να γλυκομουρμουραει με την Διαλεχτη ,και μυριζοντας το φρεσκοπλυμενο της κορμι...μια αγνωστη μυρωδια με ζαλισε!!!!

Μυριζε πρωινη ανοιξιατικη αυρα,φρεζιες και ζουμπουλια,φρεσκοκομενο χορταρι,βατομουρια του φραχτη,αγριοκαστανια του βουνου,κερασι γλυκο και ζυμωμενο φρεσκο ψωμι...
Ηταν η μυρωδια της Προσμονης!!!
Κατι η καποιον περιμενε η Τασια...
....Και μαζι της αρχισα να περιμενω κι εγω....
Αλλη μια λεξη πηρε ονομα μεσα απο ηχους και αρωματα:ΠΡΟΣΜΟΝΗ!!!!!