Κυριακή, Μαρτίου 01, 2009

Καρναβάλι ή μαύρο χάλι?

Άκου τώρα να δεις τι έπαθα σήμερα φίλε μου.

Ξημέρωσε επιτέλους!
Περιπλανήθηκα στον λαβύρινθο της καθημερινότητας μου, που επέμενε να φοράει το γκρίζο ρούχο της συμφοράς του.
-Βρε, άλλαξε του λέω. Αποκριά είναι! ντύσου με χρώματα!
Πιερότος, κολομπίνα κάτι τις χαρούμενο και παρδαλό?
Μου έριξε ένα βλέμμα απαξίωσης και μου γύρισε την πλάτη.
Έκλεισε τα μάτια και άφησε τις γκρίζες σκιές του να στοιχειώνουν τις διαδρομές μου μέσα στα λίγα τετραγωνικά μιας συμβατής κίνησης χωρίς σκοπό.
Κυλούσαν αργά οι ώρες μέσα σε κλειδωμένες πόρτες και σφιχτά αμπαρωμένα παράθυρα.
Και τότε πήρα τις ανάποδες...

Λέω του εαυτού μου λοιπόν:
-Άντε βγες να περπατήσεις όσο έχει ήλιο ακόμα, πριν νυχτώσει.
-Βρε -λαλάκα μου λέει, ξεντύσου και κάτσε να δεις το lost και να χουχουλιάσεις με τις πυζαμούλες σου και τις βαμβακερές κάλτσες . Δεν βαρέθηκες τα τρεξίματα του "είναι δεν είναι?"
-Μπα, θα βγω του λέω!
Δεν το αντέχω αυτό το γκρίζο χρώμα που μου κλείνει τις εξόδους από τον Λαβύρινθο.
-Και που θα πας βρε μόνη πάλι σαν την χαζή στο δρόμο?
-Θα πάω στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσω.
-Αφού δεν χρειάζεσαι τίποτα.
-Θα χρειάζονται τα παπούδια σίγουρα κάτι.
-Σιγά και σε πίστεψα...
Πάω στα κάτω δώματα λοιπόν και ανακάλυψα πως δεν έχουν ...ντομάτες (λες και δεν θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς αυτές)
Παίρνω και το καρότσι και λέω του εαυτού μου "είδες, έχω λόγους για περπάτημα τώρα".
-Αει σιχτιρ -μου λέει- δεν ασχολούμαι ξανά μαζί σου.
Αντε πάμε να κάνουμε σφιγομέτρηση αγοράς.
Και που'σαι μικρά, μόνο ντομάτες θα πάρουμε!Δεν είναι καιρός για shopping therapy.

Τυλίγομαι που λες φίλε μου, στο ξετριχιασμένο οικολογικό μου τομάρι, βγαίνω στον δρόμο και
ανάβω τσιγάρο.
Η διάθεση κάτω του μηδενός.
Το σύστημα ρετάρει και μάλλον χτύπησα μπιέλα.
Σίγουρα χρειάζομαι αλλαγή λαδιών.

Ένα γλυκό σούρουπο είναι γεμάτο από τις μυρωδιές μιας πρώιμης Άνοιξης κι αφήνομαι στον καθαρό αέρα εγκαταλείποντας τα καθημερινά σκατοπροβλήματα σπίτι να κοιμούνται με τις γάτες αγκαλιά.
Παίρνω βαθιές ανάσες και λέω του εαυτού μου: Συγκεντρώσουυυυυυυυυυυυ!
-Δεν με παρατάς λέω εγώ , εσύ να συγκεντρωθείς! Άντε και ξεκόλλα απο τον κολλητό σου τον Λαβύρινθο γιατί σας βαρέθηκα και τους δύο.
Και που' σαι μικρά? Καιρό έχουμε να ταξιδέψουμε!
-Τα ταξίδια μας μάραναν τώρα...
-Αυτό θα είναι ταξίδι!!!Λουλούδια που τόσο σου αρέσουν θα έχει εκεί που θα πάμε...
-.....
-Και ζώα! όσα θέλει η ψυχούλα σου! Και με κρατική επιδότηση και μέριμνα!
-Πάλι για την Ολλανδία μιλάς ε?
-Ναι ,γαμώτο.....
-Άσε, σώπα επιτέλους, μη μιλάς. Τα είπαμε αυτά. Δεν γίνεται ακόμα.
Άντε πάμε να πάρουμε εκείνες τις άθλιες φουσκωμένες με ορμόνες ντομάτες.

Και εδώ αρχίζουν τα κουφά!
Πάω στο Σ.Μ και οι υπάλληλοι είναι ντυμένες ...Χαβανέζες και ...πακέτα με τιμές αλλαντικών κολλημένες επάνω τους.

Προσπαθώ να συγκρατηθώ για να μη βάλω τα γέλια και εκεί που από τα μεγάφωνα ακούγεται μια σοροπιαστή και γεμάτη κομμένη μαρένγκα ντίσκο μουσική, κάποιος μάλλον "ξέφυγε" γιατί είχαν και κάποια κρασάκια στους πάγκους και άλλαξε κασέτα!
Και τι ακούω η άμοιρη?
ΑΥΤΟ....


Stevie Wonder - As - Stevie Wonder

Κι αφού είπα στον εαυτό μου:
-Σκάσε επιτέλους να το ακούσω θέλω
Δεν το βούλωσε και βρήκα αφορμή για κουβεντολόι.
-Αχά, θυμήθηκες παλιές ιστορίες μικρά?
-Ναι βρε σκασμένο...
-Μπα, θυμάσαι και την μάνα σου που κόντευε να πάθει εγκεφαλικό όταν γυρνούσες από τα ταξιδάκια σου με τα τρύπια τζιν και τις χάντρες στα μαλλιά?
Οφείλω να ομολογήσω πως ήσουν καταπληκτικό καρναβάλι!
-.....
-Κι εκείνα τα άλλα ταξίδια? Τα θυμάσαι ακόμα?
-Ποια εννοείς? Ποιά απ΄όλα?
-Μπα, μπα το καλό μου! Τα θυμάσαι όλα ε???
-Ναι βρε ηλίθιο ! Τα θυμάμαι όλα. Τι νομίζεις?
Του καημού και της φωτιάς ήταν οι δρόμοι.
Εισιτήρια αλε- ρετουρ και πολλές φορές one way ticket .
-Κι εγώ που νόμιζα....
-Να μην νομίζεις!
Θυμάμαι ακόμα! Αντε να κοιμηθείς...

Τον έστειλα για ύπνο τον βασανιστή μου!

Τι λες φίλε μου?
Να δω Lost ή τον Asterix?
Kι αναρωτιέμαι ακόμα αν είμαι το καρναβάλι που γεννήθηκε μέσα στις μάσκες ή κρύφτηκε πίσω από αυτές!

14 σχόλια:

Leviathan είπε...

akou xavanezes!!xexe!!!asterix leo ego..de 8a xa8ei to lost! kalimera kai kala koulouma!!! :)

Άστρια είπε...

Καταπληκτικό κείμενο!

Δηλώνω "φαν" των ιστοριών σου!

Είσαι τόσο αυθεντική, που όσες χάντρες και να φόρεσες στα μαλιά ή μάσκες στο πρόσωπο, σίγουρα δεν ήσουν ποτέ καρναβάλι:)!!

Πολλά φιλιά φίλη μου(και άντε ο λαβύρινθος να πάει στο καλό!!) :))

Roadartist είπε...

..καλησπέρα..
Όλοι έχουμε τα "κάτω" μας.. Η ζωή πάντως ολόκληρη είναι ένα γελοίο καρναβάλι, που μάλλον σε καμία περίπτωση δε πρέπει να τη παίρνουμε στα σοβαρά, γιατί ούτε κ αυτή μας παίρνει..(και μάλλον καλά κάνει..)
Τώρα αν θες άποψη, τείνω προς Αστεριξ.. :) Φιλάκια και ΚΑΛΟ, ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΚΑΛΟΟΟΟ ΜΗΝΑΑΑΑ!!

panagiota είπε...

Ναι! αγαπητέ Λεβιάθαν,χαβανεζες ήταν ντυμένες και "πακετακια" με ροζ περούκες και όλα ήταν υπέροχα!!!!

Αστερίξ και οι Βίκινγκς η επιλογή και το καταευχαριστήθηκαααααααααααα!

panagiota είπε...

Aστερακι,καλύτερα να ξεχάσω τις χάντρες στις κοτσίδες και τα σκισμένα τζιν του παρελθόντος και να πω:Συγκεντρώσουυυυυυ!

Σιγά να μην χαθεί η Παν στον λαβύρινθο!Αφού τον έμαθε απ'έξω πια!
Φιλιά πολλά κούκλα μου

panagiota είπε...

Αρτιστούλα, όπως τα λες είναι!
Σοφή η αποψη σου!
Και ο Αστεριξ η καλύτερη επιλογή που έκανες!
αχ!!! και τον καταχάρηκα!!!

Φιλιά και καλό μήνα σε όλους σας!

faraona είπε...

Μιλάς κι εσυ μαζί σου ε?
Κι εγω .
Λες να καταντήσουμε σαν τις τρελλές και να μιλάμε μοναχές μας μεθαύριο κατα το μεγάλο μας γήρας?

Αν με δεις ετσι αργότερα σε κανα στενό να μπουφλίσεις μπας και συνέλθω.Καλα?

φιλια

museum είπε...

Γεια σου Γιώτα, Καλή Σαρακοστή κιόλας!

Το κείμενό σου είναι αστραπιαίο, κοφτερό, με λίγες ή πιο πολλές δόσεις σουρεαλισμού αν διακρίνω εκεί που συνδιαλέγεσαι με τον εαυτό σου. Σαν να τα κατάφερες τελικά και τον έδιωξες τον κατσούφη, σκοτεινό εαυτό σου και διασκέδασες το καρναβάλι, το εύχομαι. :-) Μακάρι να μπορούν οι περισσότεροι από εμάς να το κάνουν. Να σου πω την αλήθεια, τα μασκάρεμα της Αποκριάς μου αρέσει γιατί αποδιώχνει από πάνω μας τη ‘μάσκα’ του καθωσπρεπισμού, των συμβάσεων και του δήθεν. Έτσι μάσκα πάνω στη ‘μάσκα’ είναι ελευθέρωση του εαυτού μας έστω και για λίγες μέρες. Τι λες, δύο αρνήσεις δεν είναι μία κατάφαση;

Καλή σου μέρα από τη νοτιοδυτική όχθη!

Dee Dee είπε...

Εγω μονη μου δε μιλαω, κι αν σας δω στο δρομο να μονολογειτε δε θα σας διακιολογησω, να ξερετε :):):):):)

Παναγιωτα μου, ολοι περναμε κρισεις, ανθρωπινο ειναι κι αυτο.
Ειδικα την ανοιξη οι ψυχοσυνθεσεις βαρανε τιλτ συνηθως :)

Υπομονη και θα περασει :)

Μη φας ολα σου τα λεφτα στα σουπερ μαρκετ, καλααααα;;;;;;

xxxxxxxxxxx

Agorafoviagr είπε...

Φίλη μου Παναγιώτα μου άρεσε πολύ ο διάλογος και μου θύμισε τους δικούς μου διαλόγους όταν το πιάνει του μυαλού μου και θέλει να με "ρίξει" ψυχολογικά. Έχει εκείνη την ώρα όρεξη να μου πηγαίνει κόντρα σε ότι θέλω να κάνω για να ανέβω ψυχολογικά. Είχα διαβάσει πως το μυαλό είναι σαν μία συσκευή που δεν έχει διακόπτη on/off και συνέχεια δουλεύει και σκέφτεται. Ούτε μπιέλα δε χτύπησες, ούτε λάδια δε χρειάζεσαι, ούτε γενικά ρεκτιφιέ δε χρειάζεσαι :) Καρναβάλι φίλη μου είναι όποιος βάζει ένα προσωπείο και δεν είναι ο εαυτός του, στους άλλους. Δεν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία. Η ευαισθησία ορισμένους μας κάνει λίγο πιο ευάλωτους σε σκέψεις και περιστάσεις. Σου στέλνω την αγάπη μου!
Max

panagiota είπε...

Μιλάω καρδιά μου,μιλάω!
Ρίξε μου κι εσύ μια μπούφλα αν με δεις σε καμιά γωνιά με Αλτζαχάιμερ να βαδίζω και να παραμιλώ...

Θα σου γράψω μέιλ αγαπημένη μου να μάθω τα νέα σου...

panagiota είπε...

Αν και λίγο αργά για ευχές σε χαιρετώ φίλε μου Μ. και ανταποδίδω.
Πραγματικά οι δύο αρνήσεις κάνουν μια κατάφαση αλλά είναι λίγοι αυτοί που το καταλαβαίνουν...
Ειδικά οι "δήθεν και οι καθως πρέπει"!!!
Οπως είπες...

panagiota είπε...

Κατ μου γλυκειά,
Σούπερ μαρκετ τέρμα!!!!
Αλλά όλοι η ψυχίατροι λένε πως η Άνοιξη πάντα φέρνει διπολικές διαταραχές...
Φιλιά πολλααααααααααααα

panagiota είπε...

Φίλε μου αγαπημένε Μαξ.
Εμείς κρατάμε γερά και το ξέρεις καλύτερα από όλους αυτό!
Οσο μιλάω με τον εαυτό μου και του λέω "ρετάρει το σύστημα" τόσο πιο πολύ το παλεύει...
Την αγάπη μου σου στέλνω
(καταλαβαίνεις εσύ)