Σ' αγαπω...μ'αγαπας.."το αντιο'

...φωνή ηκούσθη έν Ραμά..Κατά Ματθαίο,κεφ.3,παρ.18...

...Μαζεψα τις αντοχες μου και ανεβηκα στην αποθηκη.Μεχρι να ανακαλυψω ενα ξεχασμενο φτυαρι ,ηρθε και ο Βαγγελης.Δεν με αφησαν τα παιδια να κατεβω απο το αυτοκινητο .Εφεραν αυτα στο βαλιτσακι την συνεπιβατιδα μας απο το ιατρειο.

Ατελειωτος ο δρομος για το Σειχ-Σου.Κανενας μας δεν μιλαγε.
Καψα και σκονη η ανηφορα για τον λοφο μεσα στο κατακαλοκαιρο.
Ιδρωτας και δακρυα η πεζοπορεια ,αποφευγοντας να κοιταζουμε ο ενας τον αλλον.
Το χωμα ξερο και το φτυαρι χτυπουσε πετρα.
Συνειδητοποιησα οτι εβριζα οταν πηρα το φτυαρι απο τα χερια του Βαγγελη και προσπαθησα να χαρακωσω την ανυδρη γη.
-Μη μάμα,ηρεμησε.Τα χερακια της μ'αγκαλιαζαν αλλα τα ματακια της εκλαιγαν!!
Εκανα την στεναχωρια μου οργη και αρχισα να σκαβω με χερια και νυχια.
Τα παιδια εφεραν τα μπουκαλια με το νερο που ειχαμε και καναμε λιγο το χωμα, λασπη...
Κι οταν εγινε εκεινη η"γουβιτσα"κατω απο το πευκο,αποκαμα ξανα,καθισμενη στο σκαμενο χωμα κοιταξα την Μαρια και καταλαβε:εγω θα το ανοιξω μάμα....
Ανοιξε το φερμουαρ και εβγαλε ενα πακετακι τυλιγμενο σε μαυρο πλαστικο!!
Το πηρα απο τα χερια της κι εσκισα με τα δοντια την ακρη της κορυφης του.(δεν ειχα νυχια για να το κανω,χαθηκαν στο χωμα ανοιγοντας το "καινουριο σπιτικο της")Αλλα ακομα ως σημερα τρωω τα νυχια μου μεχρι που να βγαλουν αιμα,σαν να θελω να θυμαμαι εκεινες τις στιγμες)
Ενα ασπρο κεφαλακι ξεπροβαλε μεσα απο το πλαστικο.Απνοο,με κλειστα τα χαντρενια ματακια που τραγουδουσαν:σ'αγαπω ,μ'αγαπας!Τιποτα δεν ακουγοταν τωρα.Κανενα τραγουδι.
Ακουσα τον εαυτο μου να βογγαει,ενα μακροσυρτο"αχχχχ"ενοιωσα την Μαρια να κλαιει ακουμπισμενη στην πλατη μου κι'ειδα τον Βαγγελη να σκουπιζει αφωνα δακρυα αγκαλια με το φτυαρι.
Φιλησα το κεφαλακι,το ξαναφιλησα το ακουμπησα στο μαγουλο μου,η νεκρικη ακαμψια ειχε επελθει πια,ενα κρυο ξεπνοο"βαμβακακι"ηταν.Χωρις ζωη,χωρις ψυχη.
Το τυλιξα μ'ενα ασπρο πανακι που ειχα μαζι μου και το εβαλα στην"γουβιτσα"που της ετοιμασαμε.
Εγω το εθαψα ,οπως εγω το πηρα στην ζωη οταν γεννηθηκε.
Κατω απο ενα πευκο στο Σειχ-σου.Παρεα με τα πουλια να τραγουδανε μαζι για αγαπη....

Δυο μερες αργοτερα πηγαμε με την Μαριω.Βαλαμε μια φωτογραφια της στο πευκο και ριξαμε σπορους απο "ατλαζακια".


Η βασίλισσα Λούλα

Δυο μερες μετα πηγα μονη.Ανακαλυψα οτι σε ενα μετρο αποσταση "εχει παρεα",αλλη μια ψυχη ηταν διπλα της.Απο το μεγεθος του"σκαμματος"καταλαβα οτι επροκειτο για σκυλο.Καποιος θα εκλαψε και γι'αυτον!!!Αφησα απο ενα σημειωμα αγαπης κατω απο μια πετρα στα δυο κοντινα"οικοπεδα"του εγραψα να τη προσεχει.Ισω να "ταξειδευουν μαζι!!!ποιος ξερει??
Πεντε-εξη μερες μετα,σε μια κριση μοναξιας πηρα τον δρομο για τον λοφο μετα τα μεσανυχτα.Με τον φακο βρηκα τον δρομο μεσα στην ερημια . Δεν μ'ενοιαζε τιποτα εκεινη την ωρα.Ουτε αν θα παθαινα κατι.Να κλαψω ηθελα.Οχι τον θανατο...
Τον αποχωρισμο και την εγκαταλειψη....Γυρισα με τα ποδια απο το δασος ως την παραλια εχοντας το κινητο να χτυπαει απο την Μαρια και τον ταξιτζη που ηταν"ανθρωπος"και ζητησε τα στοιχεια μου και το νουμερο μου πριν μ'αφησει χαμενη στο πουθενα...

Δεν ξαναπηγα...
Θα παω μολις αρχισουν τα φυτα να βλασταριζουν για να δω αν φυτρωσαν τα"ατλαζακια"κι ισως γιατι" πρεπει" να το κανω τωρα που ξεριζωσα πολλα ζιζανια μοναξιας απο μεσα μου μετα απο αυτην την εξομολογηση.Η φυγη της"αγαπημενης"μου,ισως ηταν αυτο που οριοθετησε "τις ανθρωπινες φυγες στην ζωη μου"και δεν μπορουσα να το καταλαβω και να το αποδεχτω.

Συν!!!-ονοματε...σου το οφειλω...Εσυ το κατορθωσες αυτο να βγει παραεξω.Με την επιμονη σου την στηριζομενη σε ανθρωπινα αγγιγματα ψυχης!!!

Μ-Λ!!!Ειμαι ευτυχισμενη που σε γνωρισα,ψαχνοντας για την CRF ,και τιμη μου που με εκανες φιλη σου και εγινες ο μεντορας μου,σε πολλες δυσκολες στιγμες!

Για ολους εμας θα πω :ο,τι τιποτα δεν με εμποδισε μεσα σε 20 μερες να βαλω στην ζωη μου εναν βεριταμπλ αλανιαρη κεραμυδογατο,μαυρο σαν την νυχτα,με δυο σμαραγδενια ματια σαν πρασινα αστερια,αντικομφορμιστη και τζαναμπετη.Ασχετα αν γατοτρωγονται με την Κανελλα,βαλαμε παλι ρυθμους στην ζωη μας.


Η πριγκίπησσα Κανέλλα

Η περιεργεια εφαγε την γατα!ετσι νομιζετε?
Αυτουνου του εφαγε το ενα ποδι!!!
Αλλα ο τριποδαρος ειναι χαρμα οφθαλμων και ψυχικης αγαλλιασης!!!
Κανει και σιατσου!!!
Λεω ψεμματα Μ-Λ??????


Ο χαρισματικός τριπόδαρος Μάκης-Πούμα