Το γραμμα που σου υποσχεθηκα.....

1999-Ημερες του Πασχα.
-Οι γονεις μου ηρθαν στην Γερμανια για τις αγιες τουτες μερες.Στην οικογενεια της αδελφης μου και φιλης σου.
Εμεινα μονη-η κορη μου λειπει εκτος πολης σε συγγενεις στην εξοχη-.Παρεα μου,παντα οι γατες που για σενα ειναι αδιαφορες.(ξερω πως εχεις προτιμηση στα σκυλακια)
Κυριακη της Αναστασης:Ειστε ενα μεγαλο χαρουμενο τραπεζι στην αυλη της αδελφης μου και γιορταζετε 'αλλα ελληνικα!Μεσημερι ηταν που χτυπησε το τηλ.Ανταλλασω ευχες με τους δικους μου,με γνωστους απο τα ταξειδια μου στην Γερμανια και ξαφνικα...η μπαταρια παθαινει blackout...και η συσκευη ειναι μουγγη πια!!
Σε λιγο χτυπαει το κινητο και βλεπω ενα αγνωστο νουμερο Γερμανιας.Απανταω ...και μιλαω με την μανα μου,Μου λεει πως προσεφερθεις να διαθεσεις το κινητο σου.Μιλαμε και μαζι μετα...αρκετη ωρα...
Δεν θυμαμαι αν γνωριστηκαμε πριν,οταν ερχομουν τακτικα,δεν θυμαμαι να σε ηξερα δεν θυμαμαι τι ειπαμε,....το μονο που θυμαμαι ειναι πως αρχισαμε να μιλαμε....
Τακτικα μιλουσαμε στο τηλ.Χαχανιζαμε ,λεγαμε τα οικογενειακα μας,με ρωτουσες ποτε θα ερθω επανω κι ολα ηταν αρμονικα και φιλικα ταιριασμενα.
Τον Αυγουστο πηρα τα υπεροχα σου λουλουδια μεσω interflora για την γιορτη μου.Ηταν διαλεγμενα ενα προς ενα συμφωνα με τις προτιμησεις μου εκεινα τα 45 ξεχωριστα ειδη και χρωματα!Χαιδεψα πολλες φορες τα βελουδινα πεταλα τους εκεινη την μερα!
Και περνουσαν οι μερες οταν η φιλια μας αρχισε να παιρνει διαφορετικη χροια!
Ανοιξη εμπαινε και παλι.Εγω προσπαθουσα να στησω ενα καινουριο μαγαζι κι'εσυ "εκει μακρια"ησουν ο συμβουλατορας και ο παρηγορητης μου,ο φιλος και ο αδελφος που μπορουσα να του ανοιξω την καρδια μου!!!
Τοτε αρχισα να σ'ερωτευομαι.....
Κι ηταν υπεροχο αυτο που ενοιωθα.Μου εδινε ωθηση,ελπιδα,δυναμη.....εσυ τα δημιουργουσες αυτα αγαπημενε μου φιλε!!!
Κι ηρθε ο Ιουλιος και μαζι του κι εσυ,στην Ελλαδα!!!
Θυμασαι???
Με πηρες τηλ.για να ερθω στην Υδρα.
"Χρειαζομαστε μουτσο για το ιστιοφορο"μου ειπες και γελαω ακομα οταν το θυμαμαι.
"Σκαρφαλωνω σαν την μαιμου στα ξαρτια οταν μπαταρει ο καιρος"σου ειπα και σε θυμαμαι ακομα να γελας.
Δεν μπορεσα να ερθω!!Δεν υπηρχαν εισητηρια.Ισως ετσι επρεπε να γινει!!!Καλυτερα ετσι γιατι καπετανισσα δεν θα γινομουν ποτε.Παντα ο μουτσος να πλενει το καταστρωμα θα ημουν και η μαιμου που σκαντζαριζε και περιμενει την μπανανα ωσαν αμοιβη για ο,τι εκανε....
Μ'επαιρνες τηλ.αργα το βραδυ.Μου ελεγες :ακου το κυμα,νοιωσε τον ανεμο,ονειρεψου,εγω ειμαι εδω...μαζι σου!
Κι αρχισα να σε ερωτευωμαι ακομα περισσοτερο,χωρις να σε ξερω,χωρις να σ'εχω δει...
Η Δ. ειπε πως συναντηθηκαμε στο απωτερο παρελθον,αλλα δεν το θυμαμαι.
Εφυγες και ξαναηρθες τον Αυγουστο ή Σεπτεμβριο στην Κρητη.
Θυμασαι?
Κοιμομουν στην μπανιερα οταν με πηρες τηλ.για να μου πεις πως ηρθες με την Μ. στην Κρητη!Ξανακοιμομουν στην μπανιερα οταν φοβηθηκες μην πνιγω.Η φωνη σου εγινε κεραυνος στο ακουστικο για να με κανεις να ξυπνησω.Αχχχ..τι γλυκα ειχε εκεινος ο υπνος!!!(Εκεινο τον καιρο μονο στο μπανιο ειχα ωρα για να πλυθω ...και να κοιμηθω!!!)
Κεινες οι μερες ηταν αφορητα πικρες και χωρις ελεγχο.Μεσα απο τα προβληματα, επαγγελματικα,οικονομικα και σκατο-μηδενισμενα,ερωτικα ανυπαρκτα θεματα στην ζωη μου ,ησουν το χερι που ακουμπουσα,η λεξη που περιμενα να ακουσω,ειχες γινει η αυρα της ταλαιπωρημενης ψυχης μου.Η μαλλον η αδελφη ψυχη μου!!!Και ηταν μονο η φωνη σου μεσα απο το ακουστικο!!!Και μου ηταν αρκετο για να παρω δυναμη και να συνεχισω.Να συνεχιζω....
Κι εκει πανω αρχισα να κανω τα λαθη.Ξεχασα οτι ανηκεις αλλου!!!!Η ισως και ηθελημενα να το προσπερασα.Δεν σε διεκδικησα ποτε!Την αδελφη-ψυχη μου εψαχνα οταν χαθηκα στις ατραπους και τους λαβυρινθους της μοναχικης καιχαμενης υπαρξης μου.Θυμαμαι ακομα φιλε μου εκεινο το καλοκαιρι!!!Φθινοπωρο μαλλον εχοταν.
Μετα τα μεσανυχτα εγινε το μοιραιο τηλεφωνημα.Εγω δουλευα κι εσυ διασκεδαζες!!!Εγω εδω ...εσυ στην Κρητη για διακοπες!
Δικο μου το λαΘος.Δεν επρεπε να λειτουργω μεσα απο τα μη κατευθυνομενα συναισθηματα μου.Τι θα μπορουσε να αλλαξει?Τιποτα!!!
Εισεπραξα και αποδεχτηκα την αρνηση και την προδιαγραμμενη φυγη σου.Αρχισα να απομακρυνομαι κι εγω γιατι δεν ηξερα τι αλλο να σου πω πια αγαπημενε μου φιλε.Φοβομουν μην κανω περισσοτερο κακο,οχι μεσα απο αγνοια αλλα μεσα απο τα"θελω"μου.Κι ετσι σιγα-σιγα χαθηκαμε...Ξεθυμανε η αναζητηση της αμφιδρομης ανθρωπινης ελξης...και γιναμε δυο αγνωστοι!!Εμεις!!!
Που καναμε το"συρμα"να δονειται μεσα απο την κβαντικη ενεργεια που αντανακλουσαν οι αναζητησεις μας!!
Μεχρι που ξαναβρεθηκαμε παλι,πισω απο ενα συρμα...ποτέ δεν βρεθηκαμε απο κοντα!
Πανε 2 χρονια περιπου που τα ξαναλεμε.Δειλα-δειλα βαζοντας μετρο και οριο στην φιλια μας.Σου υποσχεθηκα να σου το γραψω το"γραμμα"φιλε μου.
Μολις αρχισα φιλε μου...
Στον προλογο ειμαι ακομα.......
Κι ετσι,πολυ απλα,μεσα απο καποια ανεξηγητα"γιατι"μεσα απο τις απορειες μας και μεσα απο τις συνηδειτοποιησεις μας θα το συνεχισω αυτο το"γραμμα"
Ξερω οτι θα το διαβασεις....
Σου το υποσχεθηκα....


συνεχιζεται......