αισθησεις και αισθηματα...-4-...

Η Μαρίκα.....

...ωσαν την οδαλισκη τανιζομουν πανω στα ασπρα μου σεντονια,παιζοντας και τραβωντας τις μπουκλες των μαλλιων μου,πότε στο δωματιο της Τασιας γλαρωμενη και ονειρευόμενη ρυζογαλα και τραχαναδες και πότε στην κουζινα της Διαλεχτης να τρεχουν τα σαλια μου σαν μυριζα το φρεσκο αυγο χτυπημενο με την ζαχαρη!!!Που και που τραβουσα και την ουρα της Φροσως που ερχοταν να κουρνιασει στο κρεββατι μου.
Τοτε η Διαλεχτη ξεφυσαγε και φωναζε"αστο βρε ανταρτισσα το ζωντανο,το ξετριχιασες."
Η Φροσω δεν εφευγε παρ'ολα τα μαρτυρια.Ηταν το μοναδικο μου ζωντανο παιγνιδι παρ'εξόν μια ηλιθια κουδουνιστρα που ξυπνουσε τα πιό βαρβαρα μου ενστικτα οταν την γκλαγκανουσαν για να τους δωσω προσοχη,λες και ημουν καθυστερημενο,δεν εννοουσαν να καταλαβουν πως ηθελα τον δικο μου χρονο για να κανω τις ανακαλυψεις μου σε τουτον τον περιεργο φωτεινο και μυστηριο κοσμο.

>>Δεν ξερω αν το Τοξοπλασμα το πηρα απο την Φροσω ή απο την μετεπειτα συναναστροφη μου με τα χιλιαδες απο αυτα,ατιθασα πανεμορφα αιλουροειδη.Το ανακαλυψα το 1982 σε προχωρημενη και ακρως προβληματικη εγκυμοσυνη.
Αλλά τι ειπε ο μπαρμπας?"αυτο αντεχει σε ολους τους καιρους"!!!!!Σε πεισμα της κυρα-ιατρικης με ανοιξανε σχεδον ζωντανη και εβγαλαν ενα τριχωτο μαμούνι 55cm μπουκωμενο απο τις ορμονες που επαιρνα.Ηταν 4και10ενα πρωι του Σεπτεμβη.Τα 25 χρονια της περπαταει τωρα το Αστερακι μου.....(αλλά αυτο ειναι μια αλλη ιστορια)

Το κερδος της ταλαιπώριας????
Για εφτα γενιες τουλαχιστον οι θηλυκες απογονοι μου ειναι τιγγαρισμενες απο αντισωματα για το τοξοπλασμα.<<

Αναστατο ειναι το κονακι σημερα!!!!
Ακομα δεν εφεξε και ανοιγω το ενα ματι σαν τον Κουασιμονδο και τρυπουν τ'αυτια μου οι φωνες της Διαλεχτης του μπαρμπα-Παρασχου και της Τασιας.
Τρελλαθηκαν ολοι"σκεφτομαι"

Τρελλαθηκαν πραγματι:Πρωτομαγια ξημερωσε!!!!
Οι παραγιοι εσφαξαν τ'αρνια απο βραδυς.Ο μπαρμπας ήδη αναψε τα ξερα κλαρια για την φωτια.
Η Διαλεχτη ξεφουρνιζει τα μυρωδατα καρβελια και δινει διαταγες-οπως παντα- και η Τασια με εντυσε αρον-αρον και με εβγαλε στην αυλη οπου βαλθηκε να στρωνει τα τραπεζια.

"Μαγεμα η φυση κι ονειρο,με χιλιες γλωσσες κραινει....."
Κατι απο το μελλον μου θυμιζει αυτο,αλλα δεν βγαζω ακρη ακομα....

Στηνω αυτι στα τριξιματα που ακουγονται απο την ανηφορια της ρουγας.
Βοιδάμαξες ανεβαινουν και τρακτόρια.
Η Τασια παραταει τα πιατοπότηρα και ορμαει στην εμπασιά του λοφου.
Ο Κωστας ηρθε-φωναζει-
Ο δασκαλος εφτασε-λεει η Διαλεχτη-
Το απαισιο μπριολ θα με τυλιξει παλι και το αγκαθωτο μουστακι-σκεφτομαι εγω-και λεω "ας το παιξω κοιμωμένη"
Ευτυχως δεν μου εδωσε κανενας σημασια,εκτος απο μερικα φευγατα φιλια και χαδια.

Ο δασκαλος ανεβασε το "μικρο του σχολειό" με τις οικογενειες τους για πρωτομαγια στους λοφους.
Αθλιοι καιροι τοτε!
Η φτώχεια εσερνε τα ξυλοπαπουτσα της μετρωντας μεσα απο τα τακ-τουκ"το έχεις?δεν εχεις!!!!!"

Ο μπαρμπας και η Διαλεχτη μπερεκέτ ειχαν στην μονέδα,ηταν ομως απλοχέρηδες και οι δυο.
Πολλοι νοματαιοι μεζευτηκαν 'κεινη την μερα.

Ειδα τον μπαρμπα περιχαρής να ξεσουβλιζει τα ψημενα αρνια και να γεμιζει τις πιατελες."Φατε ωρε,ευλογημενη η ωρα που ειμαστε ολοι μαζι εδω...

Ειδα την Διαλεχτη να ξεφουρνιζει το ταψι με το ραβανί απο την χοβολη,και να το μοιραζει απλωχερα σε ολους...

Ειδα τον δασκαλο και την Τασια περιτρυγιρισμενους απο παιδικα χαμογελα,μακρια κατα τον καμπο,να κανουν στεφανια με παπαρουνες και χαμομηλια...

Παιδια,παιδια,παιδια να χαιρονται και να γελανε κρεμασμενα στα παντελονια του Κωσταντινου και στο φουστανι της Αναστασιας.....

Ενοιωσα λιγο σαν ξεχασμενη και παραγκωνισμενη.Κανενας δεν ασχολιοταν μαζι μου πια κι εκει που ελεγα να παρω εναν υπνακο,η φωνη της Διαλεχτης μ'εβγαλε απο το επερχομενο ονειρο.

Το λαντώ ερχεται,το λαντώ...Τρεξε Παρασχο...

Ο μπαρμπας ετρεξε και εμασε τον Μαυρο και τα αλλα σκυλια για να μην τρομαξει το αλογο.
Ο κυρ-Σωτηρης τραβηξε τα γκεμια που κρατουσαν το υπεροχο ζωο φωναζωντας"οοοοοοο!
Κατεβηκε και ανοιξε το σκαλοπατακι της αμαξας.
Δεν εβλεπα!!!!
Ακουσα φωνες χαρας,αισθανθηκα αγκαλιες και φιλια ποτηρια που τσουγγριζαν και την Τασια να τρεχει φωναζοντας:Μαμααααααά......

Η Διαλεχτη με σηκωσε στα χερια της..
Δες Μαρικα πως μεγαλωσε.Εγινε ανθρωπακι πια....

Η Μαρικα την φιλησε σταυρωτα επιασε σφιχτα απο το χερι το κοριτσακι με τις καστανες,μεταξωτες,μακρυες πλεξουδες που ηρθε μαζι της και με πηρε στην αγκαλια της,προχωρησε προς το μερος της Πρωτομαγιατικης γιορτης κρατωντας την μικρη απο το χερι κι εμενα στην αγκαλια.
-Βαλε κρασι Παρασχο για ολους-ειπε- η Μαρικα.
-Ηρθε πια ο καιρος να παρω και την αλλη μου εγγόνα στο σπιτι.Σε λιγο θα την βαφτισουμε κι'ολας.Κι'επειδη η Εκκλησια εδω εχει αλλα εθιμα απο εμας τους Κωνσταντινουπολιτες θα της δωσω το ονομα του παππου της,του Παναγιωτη του ασυχγωρητου,που τα καταφερε και με αφησε χηρα και μονη τον καιρο που εχασα τον μοναδικο μου γιο,και μ'εβαλε να μετραω το σταρι,την κανελα και τα καρυδια στο κολλυβο για τα ψυχοσαββατα και τα δακρυα πανω στο μνημα,κατω απο τον μαρμαρινο ασπρο σταυρο.

Κανενας δεν μιλησε.....
Ο δασκαλος πηρε απο το χερακι την ροδομαγουλη καστανη πλεξουδατη μικρουλα και η Τασια εμενα..

Και μεσα απο την αγκαλια της Τασιας ΕΙΔΑ την ΜΑΡΙΚΑ!!!!
Ορθια ηταν,στητη και αγερωχη.
Λιγεροκορμη σαν κλαιουσα μαυρη ιτια,τυλιγμενη με την μουσελινα του πενθιμου ρουχου της.Αστραφτε το κορακισιο μαυρο-μπλε μαλλι της δεμενο σ'εναν περιτεχνο κοτσο με τις φουρκετες απο ταρταρουγα να παιρνουν ολα τα χρωματα του οστρακου της χελωνας κατω απο την λαμψη του μεσημεριατικου ηλιου.

-Ας φαμε και ας πιουμε τωρα ειπε η Μαρικα και καθησε.Ειναι Πρωτομαγια κι ολη η πλαση γιορταζει.Ας γιορτασουμε κι εμεις...

Η μανα μου καθησε διπλα της και την αγκαλιασε απο τους ωμους.Η Μαρικα εβαλε τα γυαλια της,φτιαγμενα απο σιντεφι στην πατριδα της και με κοιταξε σηκωνοντας το καλλιγραμμο φρυδι της.Δεν εχω ματαδει φρυδι να σηκωνεται τοσο ψηλα....
-Εχουμε να πουμε και να κανουμε πολλα μαζι Π..Ε..ειπε.

Τρομαξα η αμοιρη...
Θεουλη μου-σκεφτηκα-ηρθε ο μαυρος μπαμπουλας να με παρει παλι στα αγνωστα ζοφερα σκοταδια...
Εβαλα τα κλαμματα...
Η Τασια σηκωθηκε και αρχισε να με κουναει στα χερια της...
Η Μαρικα την τραβηξε για να ξανακαθησει.
Την κοιταξε πανω απο τα γυαλια της και ειπε:
"Μην ανησυχεις,τιποτα δεν εχει...σε κοροιδευει.....

συνεχιζεται.....